Real Estate - Atlas

Over Days, de tweede plaat van Real Estate uit Ridgewood, New Jersey, was ik tweeënhalf jaar geleden zeer te spreken. De Amerikaanse band maakte op haar tweede plaat muziek die de temperatuur deed stijgen tot zomerse waarden. De band slaagde hier in met songs die opvielen door honingzoete melodieën en vooral door werkelijk prachtige gitaarloopjes. Deze gitaarloopjes riepen afwisselend associaties op met Britse bands als The La’s en The Smiths en Amerikaanse bands als Yo La Tengo en The Feelies. Het leverde een serie sprankelende songs op die onmiddellijk wisten te vermaken, maar ook over voldoende diepgang beschikten om ook na vele luisterbeurten nog interessant te zijn. Veel van het bovenstaande gaat ook voor de derde plaat van Real Estate, het eerder deze maand verschenen Atlas. Ook Atlas is een plaat vol zonnestralen die indruk maakt met volstrekt onweerstaanbare en soms onnavolgbare gitaarloopjes en ook Atlas is een plaat met songs die lekker in het gehoor liggen maar ondertussen ook bijzonder knap in elkaar zitten. Van het lijstje met namen dat eerder in deze recensie werd aangedragen hoeft ook niet veel weggestreept te worden. Real Estate heeft nog altijd het zorgeloze van The La’s, het dromerige van Yo La Tengo en het opwindende van The Feelies; alleen de invloeden van The Smiths hoor ik dit keer wat minder terug, mede omdat Atlas dromeriger en zonniger is dan zijn voorganger. Direct bij eerste beluistering vond ik Atlas een fantastische plaat vol perfecte popliedjes die smeken om zomerse dagen. Ik geef eerlijk toe dat Atlas vervolgens ook wel een dipje heeft doorgemaakt. Na een paar luisterbeurten ging ik toch op zoek naar donkere wolken en stekeligheden, maar ik kon ze niet vinden. Atlas kwam daarom na de eerste euforie toch weer op de stapel terecht en kwam hier pas af toen de temperaturen vorige week echt naar zomerse waarden klommen. Atlas van Real Estate komt misschien het meest tot zijn recht als de zon schijnt, maar inmiddels heb ik de plaat ook leren waarderen als de lente weer even wat verder weg is. De zonnige gitaarpop van de Amerikaanse band blijft aangenaam, maar blijkt toch ook knapper in elkaar te zitten dan je bij de eerste beluistering kon vermoeden en blijkt bovendien eigenzinniger. Wat het ene moment nog aangenaam maar niet al te urgent voortkabbelt, zet je opeens toch weer op het puntje van je stoel. Wat op het ene moment vooral lijkt te vermaken, weet opeens toch weer te verrassen. Atlas van Real Estate is zonder enige twijfel een heerlijke gitaarplaat met gitaarloopjes, zang en melodieën die nadrukkelijk uitnodigen tot wegdromen, maar het is ook een plaat die beter is dan die van de meeste andere bands in dit genre. Laat die zomer nu maar komen, maar ook als het even tegenvalt grijp ik naar Atlas van Real Estate. Erwin Zijleman