Jesca Hoop - Undress

De Amerikaanse singer-songwriter Jesca Hoop weet zich al jaren gesteund door grootheden als Tom Waits (voor wie ze een aantal jaren als kindermeisje werkte, maar dat verhaal is inmiddels voldoende uitgemolken en geromantiseerd) en Elbow zanger Guy Garvey, maar desondanks komt haar carrière tot dusver nog niet echt van de grond. Dat is jammer, want met Hunting My Dress (2010) en The House That Jack Built (2012) maakte Jesca Hoop twee bescheiden meesterwerken. Op haar laatste plaat bewoog Jesca Hoop zich soepel tussen ingetogen folksongs en meer uitbundige elektronische popsongs en dwong ze respect af met haar stem en haar eigenzinnigheid, waarvan de laatste tot dusver waarschijnlijk de doorbraak naar een groter publiek in de weg staat. Undress is niet de echte opvolger van The House That Jack Built, maar een plaat die wat oneerbiedig als tussendoortje kan worden getypeerd. Het is wel een heel bijzonder tussendoortje overigens. Op Undress schotelt Jesca Hoop ons nieuwe versies voor van de songs van haar tweede plaat Hunting My Dress, waarmee ze de vorig jaar uitgebrachte (en door mij niet opgemerkte) cd met nieuwe versies van de songs van haar in Nederland niet uitgebrachte debuut Kismet een vervolg geeft. Het zijn live opgenomen versies die een stuk soberder zijn dan de originelen op de plaat uit 2010. Ook op Undress hoeft Jesca Hoop het niet in haar eentje te doen, want ze krijgt dit keer vocale bijstand van onder andere Guy Garvey (die over een paar dagen zelf in de spotlights mag staan met de nieuwe Elbow plaat), Willy Mason en Sam Beam. Deze heren moeten genoegen hebben met een bescheiden rol, want het is Jesca Hoop die alle aandacht naar zich toe trekt. De songs op Undress werden live ingespeeld, maar zijn zoals gezegd een stuk ingetogener dan de originelen op Hunting My Dress. Liefhebbers van intieme folky songs die zich lieten afschrikken door de elektronica op The House That Jack Built, zullen op Undress veel van hun gading vinden, maar gelukkig bevat de plaat ook een aantal wat eigenzinnigere songs. De instrumentatie op Undress wordt gedomineerd door mooie en inventieve gitaarloopjes, die steeds weer prachtig kleuren bij de veelzijdige stem van Jesca Hoop en variëren van bijna verstild tot stekelig (wat meteen de associatie met PJ Harvey oproept). Undress werd mogelijk gemaakt door crowdfunding en ik ben persoonlijk blij dat het project van de grond gekomen is. Undress laat immers prachtig horen wat de kracht is van Jesca Hoop. Ze schrijft mooie songs, heeft oog voor detail en beschikt over een prachtig stemgeluid. Het is meer dan genoeg voor een hele mooie plaat, zeker gezien de subtiele instrumentatie. Voor een echt meesterwerk is net wat meer nodig, maar ook daarover beschikt Jesca Hoop. We gaan het ongetwijfeld horen op haar volgende plaat. Het wachten hierop wordt in de tussentijd fraai opgevuld met Undress, dat later dit jaar mogelijk nog een vervolg krijgt met de songs van The House That Jack Built. Mooie plaat. Erwin Zijleman