Dat de Canadese band The New Pornographers direct bij de oprichting in 1996 het stempel ‘supergroep’ kreeg opgedrukt was wat mij betreft dan ook wat overdreven, maar zo langzamerhand beginnen The New Pornographers het stempel ook echt te verdienen.
A.C. Newman, Daniel Bejar (Destroyer) en Neko Case zijn inmiddels gelouterde muzikanten met een bloeiende carrière en ook de andere leden van de band hebben inmiddels hun sporen in de muziek ruimschoots verdiend. Desondanks is er zo af en toe is gelukkig nog steeds tijd voor de The New Pornographers.
De band maakte op haar vorige plaat, Together uit 2010, misschien net wat minder indruk dan in haar beginjaren, maar een nieuwe plaat van The New Pornographers blijft iets om naar uit te kijken.
Op Brill Bruisers hebben we ruim vier jaar moeten wachten. Dat is lang, maar direct wanneer de eerste noten van de plaat uit de speakers komen, weet je dat de wat langere pauze The New Pornographers goed heeft gedaan. Vanaf het moment dat deze eerste noten uit de speakers komen is het feest.
The New Pornographers pakken direct stevig uit met aanstekelijke refreinen, heerlijke koortjes, verslavende gitaren, frivole synths en stevig aangezette drums. De muziek van de band past nog steeds in het hokje powerpop, al is deze powerpop dit keer verrijkt met een 80s sausje, dat me persoonlijk wel bevalt.
Brill Bruisers maakt indruk met onweerstaanbare popsongs en een bijzonder solide muzikale basis, maar hier bovenop komen nog eens de vocalen. Deze zijn door het aan boord hebben van meerdere prima vocalisten uiteraard lekker veelzijdig, waarbij iedereen zijn of haar eigen persoonlijke favoriet zal hebben. Ik veer vooral op wanneer Neko Case achter de microfoon plaats neemt voor het van haar bekende vocale vuurwerk, maar ook wanneer Neko Case de vocalen aan anderen moet laten en genoegen moet nemen met een plekje op de achtergrond is het smullen.
Met name de eerste helft van de plaat klinken de songs van The New Pornographers groots en meeslepend, maar aan het einde van de plaat is er gelukkig ook nog wat ruimte voor wat meer ingetogen en avontuurlijkere momenten.
Iedere keer als Brill Bruisers uit de speakers komt krijgt mijn humeur een positieve boost en iedere keer ben ik verbaast als de plaat al weer is afgelopen, terwijl Brill Bruisers toch echt 13 tracks bevat en een speelduur heeft van ruim 40 minuten.
Valt er nog meer te zeggen over Brill Bruisers? Ja, naast de hoge kwaliteit van de songs (ook dit keer weer vooral van de hand van A.C. Newman; check ook zeker zijn drie geweldige soloplaten, met The Slow Wonder uit 2004 als vergeten meesterwerk), verdient ook de (door de bandleden zelf ter hand genomen) productie van de plaat een pluim. Geweldige band. Heerlijke plaat. Punt. Erwin Zijleman
