Lorelle Meets The Obsolete is een duo uit het Mexicaanse Guadalajara dat bestaat uit Alberto González en Lorena Quintanilla. De twee maken inmiddels een jaar of vijf platen, maar pas met hun vierde plaat, het vorig jaar verschenen Balance, wist het duo in wat bredere kring aandacht te trekken.
Balance dook zelfs op in een aantal betrekkelijk obscure Amerikaanse jaarlijstjes en daar kan ik me wel wat mij voorstellen. Lorelle Meets The Obsolete heeft met Balance immers een even betoverende als bezwerende plaat gemaakt.
Het is een plaat die, zeker op het eerste gehoor, stevig citeert uit de hoogtijdagen van de dreampop en de shoegaze, maar waar veel bands deze invloeden vooral reproduceren, doen Alberto González en Lorena Quintanilla er iets bijzonders mee.
In de openingstrack schuurt Lorelle Meets The Obsolete dicht tegen de muziek van het door mij gekoesterde Lush aan, maar al snel worden de gitaarmuren hoger en gruiziger. Lorelle Meets The Obsolete schuift langzaam op richting My Bloody Valentine, maar maakt ook geen geheim van haar voorliefde voor 60 psychedelica, 90s lo-fi en de muziek van Mazzy Star.
Met Lush, My Bloody Valentine en Mazzy Star is het lijstje met mijn helden uit de jaren 90 goed gevuld, maar Lorelle Meets The Obsolete is veel meer dan de optelsom van de tot dusver onderscheiden delen.
Zo trekt Alberto González steeds weer indrukwekkende gitaarmuren op, zorgen de keyboards (en vogeltjes) voor geestverruimende soundscapes en benevelt Lorena Quintanilla je met haar even zwoele als onderkoelde stem.
Veel meer dan de genoemde inspiratiebronnen laat Lorelle Meets The Obsolete haar muziek domineren door invloeden uit de 60s psychedelica. Hoewel de muziek van het tweetal zeker niet ontoegankelijk is, heeft de popsong met een kop en een staart zeker geen prioriteit op Balance.
De songs van het Mexicaanse duo waaieren breed uit en verzanden net zo makkelijk in gitaargeweld als in bijna verstilde pracht. Balance is hierdoor een plaat die het meeste effect sorteert wanneer je de muziek van Lorelle Meets The Obsolete ondergaat. Zeker met de koptelefoon heeft de muziek van Alberto González en Lorena Quintanilla een bezwerende of zelfs bijna hypnotiserend effect en ontdek je steeds mooiere patronen in het gitaarwerk, dat bij oppervlakkige beluistering nog vooral een bak herrie lijkt.
Wanneer je Balance vaker hoort, wordt het steeds meer een psychedelisch hoogstandje dat is verrijkt met invloeden uit de shoegaze en dreampop in plaats van andersom. En zo gaat deze ruwe diamant door herhaaldelijk slijpen steeds feller fonkelen. Het heeft zoals gezegd gezorgd voor een plek in een aantal obscure Amerikaanse jaarlijstjes, maar wat had ik deze plaat ook graag in mijn jaarlijst gehad. Een van de vergeten prachtplaten van het bijzondere muziekjaar 2016. Erwin Zijleman
Balance is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van het duo: https://obsoletelorelle.bandcamp.com/album/balance.