Rooms, een ode aan de Siciliaanse hoofdstad Palermo, vond ik destijds een hele mooie en indrukwekkende plaat. Het was een plaat waarop de Italiaanse muzikant begon bij de jonge jaren van Bob Dylan en Cat Stevens, maar er uiteindelijk ook de nodige exotische invloeden bij sleepte en de plaat bovendien voorzag van de verwachte Mediterrane passie en emotie.
Op Of Shadows klinkt Fabrizio Cammarata wat anders dan op Rooms, maar ook de nieuwe plaat van de Italiaan vind ik weer een hele bijzondere. Ook op zijn nieuwe plaat stopt de Italiaanse muzikant weer flink wat emotie in zijn vocalen, waardoor de muziek van Fabrizio Cammarata zich makkelijk opdringt. Of Shadows is hiernaast voorzien van een opvallend sfeervolle, stemmige en ingetogen instrumentatie.
De bijdragen van gitaar en piano zijn opvallend subtiel, waarna het geluid op de nieuwe plaat van Fabrizio Cammarata al even subtiel verder wordt ingekleurd met sfeervolle elektronica en eenvoudige percussie. Alles klinkt ook nog eens glashelder in de bijzonder fraaie productie van Dani Castelar (Paolo Nutini, Editors).
Door de aangename klanken en de al even aangename stem van Fabrizio Cammarata overtuigt de Italiaanse muzikant makkelijk, maar Of Shadows is ook een plaat die nog verrassend lang blijft groeien. Wanneer je de plaat vaker beluistert wordt de instrumentatie alleen maar warmer en sfeervoller, komen steeds meer fraaie accenten aan de oppervlakte en worden de songs van de Italiaanse muzikant alleen maar mooier en indringender.
Zeker bij beluistering met de koptelefoon komt alles bijzonder fraai aan de oppervlakte en groeit de toverkracht van de plaat. Belangrijker nog is dat de songs van Fabrizio Cammarata steeds meer aan kracht en diepte winnen en dat gaat met name op voor de net wat minder toegankelijke songs op de tweede helft van de plaat.
Bij eerste beluistering leek de Italiaan zich nog te scharen onder de grote groep populaire mannelijke singer-songwriters van het moment, maar toen ik bij herhaalde beluistering steeds meer raakvlakken hoorde met de grote platen van Peter Gabriel uit de jaren 80, begon ik me te beseffen dat Of Shadows een bijzondere plaat is.
Vergeleken met het eerder genoemde Rooms sluit de muzikant uit het fascinerende Palermo dit keer wat meer aan bij de Britse en Amerikaanse popmuziek en ontbreken de exotische invloeden die Rooms zo bijzonder maakte, maar ook met Of Shadows laat Fabrizio Cammarata op een of andere manier een ander geluid horen. Het is een geluid vol donkere en vaak wat melancholische schoonheid en een geluid vol Mediterraan temperament.
Heerlijk voor koude winterdagen en donkere winteravonden, maar ik heb het idee dat Of Shadows veel langer mee kan en Fabrizio Cammarata ook in Nederland de waardering moet gaan schenken die de Italiaan zo verdient. Ik ben in ieder geval volledig overtuigd door de bijzondere schoonheid van deze plaat. Erwin Zijleman
Of Shadows van Fabrizio Cammarata is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://fabcammarata.bandcamp.com/album/of-shadows.