Zowel op het door vader en zoon Glyn en Ethan Johns geproduceerde Dead & Born & Grown uit 2012 als op het door Justin Vernon (Bon Iver) geproduceerde If I Was uit 2015 maakten de zussen uit het Britse Watford indruk met stemmen die los van elkaar al prachtig klonken, maar transformeerden in pure magie als Camilla, Emily en Jessica elkaars stemmen versterkten in harmonieën om van te watertanden.
The Staves imponeerden op hun eerste twee platen niet alleen met wonderschone vocalen, maar ook nog eens met bijzonder aangename popliedjes, waardoor menige lome zondagochtend fraai en plezierig werd ingekleurd door de engelachtige zang van het drietal.
Deze week verscheen de derde plaat van The Staves en dit keer kiezen de drie Britse zussen voor een, zeker op het eerste gehoor, veel minder toegankelijk geluid. De zussen Staveley-Taylor werken dit keer intensief samen met het uit New York afkomstige muzikantencollectief yMusic, dat uiteindelijk zo’n grote rol heeft dat The Way Is Read wordt gepresenteerd als een gezamenlijke inspanning.
yMusic duikt de afgelopen jaren wel vaker op met haar bijzondere combinatie van viool, cello, fluit, klarinet en trompet en een geluid dat een brug slaat tussen klassieke muziek, chamber pop en popmuziek. Het Amerikaanse muzikantencollectief was al te horen op platen van onder andere St. Vincent, The National, Bon Iver, My Brightest Diamond en Okkervil River, maar is op de nieuwe plaat van The Staves volledig verantwoordelijk voor de instrumentatie.
The Way Is Read is in muzikaal opzicht een hele spannende plaat. De klassieke klanken van yMusic zijn zeker niet alledaags en zoeken nadrukkelijk het experiment. Het zijn klanken die nadrukkelijk de aandacht op kunnen eisen of zelfs tegen de haren in kunnen strijken, maar yMusic kan ook uitermate subtiel en bijna lieflijk spelen.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor de zang van Camilla, Emily en Jessica Staveley-Taylor. De zussen konden op hun vorige plaat nog wel eens uitpakken met honingzoete melodieën zoals deze ooit door Wilson-Phillips tot kunst werden verheven, maar op The Way Is Read zingen de zussen vooral ingetogen en kiezen ze voor vocalen die uitstekend passen bij de experimentele muziek van yMusic.
The Staves en yMusic maken het de luisteraar op hun gezamenlijke plaat zeker niet makkelijk met lastig te doorgronden muziek en al even lastig te doorgronden zang, maar geduld wordt absoluut beloond. Naarmate je de plaat vaker hoort vallen steeds meer puzzelstukjes op hun plek en overwint uiteindelijk de schoonheid.
Camilla, Emily en Jessica zingen ook op hun derde plaat weer de sterren van de hemel en tekenen voor harmonieën van een bijna onwaarschijnlijke schoonheid. De vocalen combineren prachtig met de bijzondere klanken van yMusic. De zang en instrumentatie draaien prachtig om elkaar heen of geven elkaar de ruimte, maar de engelachtige zang van het Britse drietal en de avontuurlijke klanken van de New Yorkse muzikanten kunnen elkaar ook prachtig versterken.
Het levert een plaat op die continu buiten de lijntjes kleurt, maar uiteindelijk een fraai en fascinerend kunstwerk oplevert. Erwin Zijleman