Vaak kiest Spotify overigens voor een ander album van de uitgekozen artiest of voor iets dat ik al eerder heb beluisterd en dat in de buurt ligt van de plaat die ik net heb beluisterd, maar af en toe tovert Spotify een echte verrassing uit de hoge hoed.
Gumbo van PJ Morton is zo’n echte verrassing. PJ Morton maakt deel uit van de band Maroon 5 waarin hij de keyboards bespeelt, maar heeft ook al een respectabel soloplaten op zijn naam staan. Gumbo is mijn eerste kennismaking met de muziek van PJ Morton en het is een kennismaking die naar veel meer smaakt.
PJ Morton maakt op Gumbo geen geheim van zijn inspiratiebronnen. Met name Stevie Wonder heeft heel veel invloed gehad op de muziek van de Amerikaanse muzikant, maar Gumbo is ook zeker beïnvloed door het funky werk van Prince, heeft raakvlakken met de moderne soulmuziek van John Legend en al zijn soortgenoten en is bovendien voorzien van een stevige jazz injectie.
PJ Morton voegt ook nog een eigen draai toe aan alle genoemde invloeden en heeft Gumbo voorzien van bijzondere elektronische klanken, smaakvolle arrangementen, spannende ritmes en vele verrassende wendingen.
Invloeden uit het rijke oeuvre van Stevie Wonder hoor je terug in de knap in elkaar stekende songs, maar PJ Morton beschikt ook nog eens over een stem die dicht tegen die van Stevie Wonder aan zit. Met Prince heeft PJ Morton niet alleen het goede gevoel voor broeierige en lekker in het gehoor liggende popsongs gemeen, maar ook het vermogen om buiten de lijntjes te kleuren en steeds weer net wat andere kanten op te schieten.
Het maakt van de beluistering van Gumbo een even aangename als fascinerende luistertrip. Op Gumbo bouwt PJ Morton een feestje, maar prikkelt hij ook constant de fantasie met songs die een niet alledaagse invulling geven aan soul, jazz, R&B, hiphop en funk.
Het leverde PJ Morton in de Verenigde Staten een Grammy nominatie op, maar in Nederland heeft Gumbo helaas maar weinig gedaan. Zeker nu Prince niet meer onder ons is, is de muziek van PJ Morton echter een zeer welkome aanvulling op de standaard soul en R&B die tot ons komt.
Dat PJ Morton volledig overeind blijft wanneer hij zich aan het eind van de plaat vergrijpt aan How Deep Is Your Love van de Bee Gees (en de track slim voorziet van een vleugje hiphop) is veelzeggend. Zonder Spotify was ik waarschijnlijk nooit bij Gumbo van PJ Morton uit gekomen, maar dit is absoluut een plaat die aandacht verdient en die bovendien over de potentie beschikt om nog een flinke tijd door te groeien. Erwin Zijleman