De zeven songs en 26 minuten muziek van Benni waren bijna op de stapel beland, maar de songs van de Belgische muzikante lieten me maar niet los, waardoor ik ben afgeweken van mijn regel om alleen volwaardige albums te bespreken. Daar valt in het geval van Bleeding Colours echt niets op af te dingen, want het mini-album van Benni is zeven songs en 26 minuten lang verschrikkelijk goed. Dat heeft alles te maken met de bijzondere stem en de emotievolle zang van de Belgische muzikante, maar ook in muzikaal opzicht en met haar songs maakt Benni makkelijk indruk. Het is druk in het genre waarin Benni opereert, maar ze kan de concurrentie verrassend makkelijk aan.
EP’s en mini-albums laat ik meestal links liggen, zeker wanneer het aanbod aan nieuwe albums zo groot is als tegenwoordig bijna altijd het geval is. De eerste EP van Benni viel daarom vorige week buiten de boot, maar de songs en vooral de stem van de Belgische muzikante lieten me vervolgens niet los, waardoor Bleeding Colours deze week alsnog een plekje op de krenten uit de pop in de wacht heeft gesleept. En terecht, want wat zijn de songs van Benni mooi en bijzonder.
Bleeding Colours wordt overal, en ook door Benni zelf, een EP genoemd, maar met zeven tracks en 26 minuten muziek zou ik het zelf eerder een mini-album noemen. Het is na een aantal singles het eerste echte wapenfeit van Benni en het is in alle opzichten een zeer indrukwekkend wapenfeit geworden.
Benni is het alter ego van Barbara Petitjean uit Vielsalm. Ze is bij onze Zuiderburen bekend van haar eerste singles en van haar optreden als support-act van onder andere Coeur de Pirate, maar in Nederland kunnen we met Bleeding Colours echt kennis maken met de Belgische singer-songwriter.
Ik werd bij eerste beluistering echt verpletterd door de zeven songs van Benni. De muzikante die opgroeide in een klein plaatsje in Wallonië trekt in eerste instantie vooral de aandacht met haar stem. Het is een stem die anders klinkt dan de meeste andere stemmen van het moment. Het is een stem die je waarschijnlijk mooi of niet mooi vindt, maar als je gevoelig bent voor de vocale verleiding van Benni is deze verleiding ook meedogenloos.
Het is een stem die ik niet direct kan vergelijken met de stemmen van anderen. Af en toe hoor ik iets van de net volwassen Birdy, maar Benni heeft ook een vleugje Kate Bush in haar stem en zo hoor ik nog wel wat stemmen van bijzondere zangeressen, zonder dat de stem van de Belgische muzikante sprekend lijkt op die van een ander.
Benni is pas 24 jaar oud, maar haar stem klinkt verrassend doorleefd. De Belgische singer-songwriter bezingt de pieken en de dalen van de liefde en doet dit met heel veel gevoel. Het zorgt er voor dat haar songs zich genadeloos opdringen, waardoor de zeven songs van Benni bij mij steeds maar terug bleven komen, EP of mini-album of niet.
De stem van Benni is echt prachtig, maar haar songs zijn ook voorzien van zeer sfeervolle en smaakvolle klanken. Het zijn in de basis akoestische klanken, die hier en daar fraai zijn verrijkt met strijkers, wat prachtig past bij de gevoelige zang en alle melancholie die voorbij komt in de teksten op het mini-album van Benni.
Met Bleeding Colours doet Benni wat mij betreft niet onder voor de groten in de indiefolk en indiepop van het moment. Dat is knap, maar wat Bleeding Colours nog knapper maakt is dat Benni de verleiding heeft weerstaan om in de voetsporen van deze groten te treden en heeft gewerkt aan een bijzonder eigen geluid.
Als de Belgische muzikante nog een paar extra tracks had opgenomen had Bleeding Colours een sensationeel debuutalbum kunnen zijn, want ze schrijft ook nog eens geweldige songs. Dat debuutalbum moet nu nog komen, maar door de zeven songs op dit mini-album wordt het een debuutalbum om met hele hoge verwachtingen naar uit te kijken. Bleeding Colours verscheen in de week van Record Store Day, waardoor het aantal andere albums gigantisch was, maar het debuut van Benni moet je echt horen. Erwin Zijleman
