J.J. Cale leek aan het begin van het Millennium nog veroordeeld tot een bestaan in de geschiedenisboeken, maar dankzij een fraaie documentaire en een bijzonder succesvolle compilatie, staat de muzikant die in 1971 debuteerde met het inmiddels tot een klassieker uitgegroeide Naturally, inmiddels al weer een aantal jaren in het middelpunt van de belangstelling. De comeback van J.J. Cale leverde tot dusver twee platen op die zich kunnen meten met zijn beste werk uit de jaren 70; de soloplaat To Tulsa And Back uit 2004 en het samen met Eric Clapton (die als soloartiest ooit doorbrak met twee door J.J. Cale geschreven songs) gemaakte The Road To Escondido uit 2006. Hiermee is de koek nog altijd niet op, want ook het binnenkort te verschijnen Roll On blijkt weer een prima plaat. Een plaat waarop J.J. Cale zoals vanouds de dingen doet die we van hem gewend zijn en misschien ook wel van hem verwachten. Ook op Roll On horen we daarom buitengewoon laid-back muziek die opvalt door het fraaie gitaarwerk van J.J. Cale en zijn gruizige stem. Net als op zijn vorige platen smeedt J.J. Cale op Roll On vele invloeden samen tot de uit duizenden herkenbare J.J. Cale sound. Hieronder dit keer vooral invloeden uit de bluesrock, swamp-rock, jazz, boogie, country en rootsrock. J.J. Cale is nog altijd geen muzikant die zich graag omringt met collega’s en daarom doet hij, buiten een incidenteel gastoptreden van Eric Clapton, op Roll On vrijwel alles zelf. Het geeft Roll On het intieme en ontspannen gevoel dat liefhebbers van de muziek van J.J. Cale de afgelopen decennia zo dierbaar is geworden. Roll On is een pure en geïnspireerd klinkende plaat die overloopt van kwaliteit en zich kan meten met de klassiekers uit Cale's oeuvre. J.J. Cale is inmiddels 70 jaar, maar bewijst ook met Roll On weer dat hij nog lang niet versleten is. Erwin Zijleman