Ik had halverwege de jaren 80 niet zo gek veel tot helemaal niets met de eerste paar soloplaten van voormalig Japan zanger David Sylvian. Het was me allemaal wat te soft, te intellectueel, veel te zweverig en ook op het stemgeluid van de Brit was ik zeker niet gek. Nu had ik wel een huisgenote die compleet verslingerd was aan zijn muziek, waardoor platen als Briljant Trees, Gone To Earth en Secrets Of The Beehive op een of andere manier integraal zijn opgeslagen in mijn geheugen, zij het flink verstopt en niet zomaar oproepbaar. Het kwam allemaal weer naar boven bij beluistering van het eerste deel van A Victim Of Stars: 1982-2012, een uit twee cd’s bestaande compilatie van het solowerk van David Sylvian. Het is een compilatie die ik in eerste instantie vooral vanuit nostalgische overwegingen heb beluisterd, maar als snel gebeurde wat halverwege de jaren 80 nog onmogelijk leek: Ik raakte bijna bedwelmd door de muziek van de Brit en ontdekte de schoonheid die ruim 25 jaar geleden nog zo goed verborgen leek. A Victim Of Stars: 1982-2012 begint bij de singles die Sylvian na het uiteenvallen van Japan opnam met Ryuichi Sakamoto en komt na het prachtige Forbidden Colours (van de Merry Christmas Mr. Lawrence soundtrack) uit bij de genoemde eerste drie soloplaten. De tracks van deze platen bleek ik nog noot voor noot te kennen, maar voor het eerst hoorde ik hoe knap het allemaal in elkaar zit, hoe mooi Sylvian eigenlijk zingt en hoe ver hij zijn tijd vooruit was. De rest van de compilatie is minstens even mooi en misschien nog wel indrukwekkender. A Victim Of Stars: 1982-2012 is verre van compleet, want ondanks het feit dat David Sylvian niet gedurende zijn hele carrière even productief is geweest, is zijn bijdrage aan de popmuziek groot en van onschatbare waarde. Het betekent wel dat alles op deze combinatie van een bijzonder hoog niveau en hier en daar van een bijna onwerkelijke schoonheid is. Naarmate de tijd vorderde werd het werk van David Sylvian eigenlijk alleen maar experimenteler, wat nog eens werd versterkt door de samenwerking met bijzondere muzikanten als Holger Czukay, Robert Fripp, Christian Fennesz en de al eerder genoemde Ryuichi Sakamoto. Het maakt het beluisteren van A Victim Of Stars: 1982-2012 niet altijd even makkelijk, maar wat krijg je er uiteindelijk veel voor terug. A Victim Of Stars: 1982-2012 laat een muzikant horen die zich gedurende zijn hele carrière buiten de gebaande paden heeft begeven en die zich tot op de dag van vandaag blijft vernieuwen. Desondanks is A Victim Of Stars: 1982-2012 geen bonte lappendeken, maar een verrassend consistent geheel van een niveau dat je maar zelden tegen komt. Dankzij mij vooroordelen en antipathie is het rijtje David Sylvian in mijn platenkast niet heel breed, maar dankzij deze prachtige compilatie weet ik dat ik nog heel wat te ontdekken heb. Omdat de platen van David Sylvian nooit in grote getalen over de toonbank zijn gegaan vermoed ik dat er heel wat muziekliefhebbers zijn zoals ik. Ik kan ze A Victim Of Stars: 1982-2012 van harte aanbevelen. Erwin Zijleman
