26 november 2025

Review: Juana Molina - DOGA

Juana Molina maakt inmiddels al zo’n 30 jaar hele bijzondere muziek, wat een stapel unieke albums heeft opgeleverd, waar deze week, na een stilte van acht jaar, het bijzonder mooie DOGA aan wordt toegevoegd
Het is knap hoe de Argentijnse muzikante Juana Molina de afgelopen 30 jaar albums met een volstrekt uniek eigen geluid uitbrengt. Het zijn albums die zich in theorie flink ver buiten mijn muzikale comfort zone bewegen en die het experiment stevig omarmen, maar op een of andere manier is de muziek van Juana Molina niet ontoegankelijk. Ze heeft de tijd genomen voor haar nieuwe album DOGA en dat hoor je, want het nieuwe album van Juana Molina loopt over van de goede ideeën. Al die goede ideeën moet je even laten landen, maar vervolgens is DOGA een album waarnaar je wilt blijven luisteren. Het was veel te lang stil rond de Argentijnse muzikante, maar gelukkig is ze terug.



DOGA, het nieuwe album van de Argentijnse muzikante Juana Molina, verscheen in dezelfde week als LUX, het inmiddels in opvallend brede kring erkende meesterwerk van ROSALÍA. Beide albums zijn voor een belangrijk deel Spaanstalig en bijzonder eigenzinnig, maar waar LUX met een ongekende hoeveelheid 5-sterren recensies de hemel in is geprezen, bleef het relatief stil rond DOGA, al merkte een deel van de Britse muziekpers het album gelukkig wel op, met de eretitel ‘album van de maand’ in het Britse muziektijdschrift Uncut als hoogtepunt. 

Nu heeft Juana Molina natuurlijk niet dezelfde status al wereldster ROSALÍA, maar de muziek van de Argentijnse muzikante schreeuwt al wel een aantal jaren om aandacht. Ik vond de muziek van Juana Molina bij de eerste kennismaking bijzonder, maar niet echt mijn ding, maar al snel raakte ik in de ban van Segundo (2000), Tres Cosas (2002), Son (2006) en Un Día (2008). De afgelopen twaalf jaar was ik misschien nog wel meer onder de indruk van haar vorige twee albums, Wed 21 uit 2013 en Halo uit 2017. Op het eerstgenoemde album schuurt de Argentijnse muzikante hier en daar tegen de folkpop aan, terwijl het tweede album wat experimenteler van aard is en meer invloeden uit de Latin muziek bevat. 

Het laatste album van de muzikante uit Buenos Aires was inmiddels acht jaar oud, maar met DOGA is eindelijk weer een nieuw album verschenen. Ook DOGA is een eigenzinnig album dat niet past in bestaande hokjes, maar net als Wed 21 en Halo is het ook een album dat een groot deel van de tijd best toegankelijk mag worden genoemd, al is toegankelijk in het muzikale universum van Juana Molina een relatief begrip. 

Op DOGA heeft de Argentijnse zich vooral omringd met elektronica, die in verschillende gedaanten uit de speakers komt. De ingezette elektronica is soms tegendraads en schurend, maar tekent op hetzelfde moment voor zwoele ritmes, die de Latin invloeden in de muziek van Juana Molina aan de oppervlakte brengen. Het doet af en toe wat psychedelisch aan, maar Juana Molina is ook niet vies van dromerige klankentapijten. 

DOGA krijgt hier en daar ook het album folktronica opgeplakt en daar is wel wat voor te zeggen, al maakt Juana Molina, mede door de Spaanstalige teksten, folktronica die geen aanknopingspunten biedt met andere albums in het genre. DOGA is vanaf de eerste noten een spannend album dat de fantasie heel stevig prikkelt. Veel tracks op het album zijn lang tot zeer lang, waardoor de tien songs in 55 minuten muziek, maar zelden aansluiten bij de toegankelijke popsongs met een kop en een staart. 

En toch is DOGA een album dat lekker in het gehoor ligt en goed is voor een spannende maar ook aangename luistertrip. Het is een luistertrip waarin heel veel valt te ontdekken, want achter de lagen elektronica zitten ook nog fraaie gitaar- en strijkerspartijen verstopt. De arrangementen op DOGA zijn zeker niet alledaags, maar wat zijn ze mooi en bijzonder. Het is misschien even wennen aan de bijzondere klanken, maar wanneer je eenmaal in de flow van het album komt, laat de muziek van Juana Molina je niet makkelijk meer los. 

In muzikaal opzicht is DOGA een fascinerend album en het is een album dat aan kracht wint door de bijzondere zang van Juana Molina en haar Spaanstalige teksten. DOGA wordt hier en daar net als LUX van ROSALÍA een meesterwerk genoemd en daar is wat voor te zeggen. Nu maar hopen dat Juana Molina met haar nieuwe album de aandacht trekt, al is het maar een fractie van de aandacht die haar Spaanse collega de afgelopen weken krijgt. Erwin Zijleman

De muziek van Juana Molina is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Argentijnse muzikante: https://juanamolina.bandcamp.com/album/doga.