Jadea Kelly - Clover

Jadea Kelly is een Canadese singer-songwriter, die in haar vaderland een paar jaar geleden met redelijk wat succes aan de weg timmerde en een aantal (country) awards in de wacht wist te slepen. Hoe het Jadea Kelly sindsdien is vergaan was me lange tijd niet helemaal duidelijk, maar uit een bericht op haar website heb ik opgemaakt dat ze na eindeloos toeren met flink wat Canadese muzikanten van naam en faam oververmoeid is geraakt en uiteindelijk een noodgedwongen pauze van een aantal jaren heeft moeten inlassen. Met haar nieuwe plaat Clover, die zelfs in Nederland wordt uitgebracht, is Jadea Kelly gelukkig weer terug en klaar voor een nieuwe start. Het is een opvallende nieuwe start, want Clover heeft maar weinig te maken met het alt-country label dat op de vorige platen van de Canadese singer-songwriter werd geplakt. Op Clover maakt Jadea Kelly een soort pop-noir, die me in eerste instantie vooral aan Lana Del Rey deed denken. De Lana Del Rey van Video Games wel te verstaan, want Clover heeft helemaal niets gemeen met de pompeuze elektronische popmuziek die Lana Del Rey (helaas) ook maakt. Clover bevat 11 uiterst stemmige songs die allemaal de associatie oproepen met de beste song van Lana Del Rey, maar vervolgens stuk voor stuk een net wat ander pad kiezen. Het recept dat Jadea Kelly voor de songs op Clover gebruikt ligt voor een belangrijk deel vast. In vrijwel alle songs domineren atmosferische gitaarlijnen die absoluut zijn beïnvloedt door het gitaarwerk uit de jaren 50 en 60. Deze gitaarlijnen worden aangevuld door een sobere ritmesectie, die ergens ver op de achtergrond lijkt te klinken, en een beperkt aantal andere accenten, waaronder een fraai orgel. Centraal staat in alle gevallen de prachtige stem van Jadea Kelly, die zonder enige twijfel een betere zangeres is dan Lana Del Rey. Ik kan me goed voorstellen dat de lezer van deze recensie op basis van het bovenstaande denkt dat Clover een behoorlijk saaie of zelfs overbodige plaat is, maar dat is zeker niet het geval. Clover is een donkere en stemmige plaat die je meeneemt naar vergeten nachtclubs in de jaren 50 en 60. De sfeer is wat grimmig, de entourage op zijn minst groezelig, maar wat Jadea Kelly op het kleine podium laat horen is van grote klasse. Na de genadeloze wijze waarop Lana Del Rey is neergesabeld door de critici verwacht ik niet dat Clover van Jadea Kelly met superlatieven zal worden onthaald, maar als je het mij vraagt verdient de plaat dit wel. Clover heeft een hele bijzondere sfeer die zowel bezwerend, bedreigend als betoverend is. Zeker wanneer je wat beter naar de plaat luistert hoor je hoe mooi deze songs zijn ingekleurd en wat een geweldige zangeres Jadea Kelly is. De wat meer melancholieke songs zorgden bij mij direct voor kippenvel, maar ook de net wat lichtvoetigere songs op de plaat pakken me inmiddels genadeloos in. Ik ben nog steeds een bewonderaar van Lana Del Rey, die als je het mij vraagt voor haar debuut veel meer respect had verdiend dan ze heeft gekregen, maar Jadea Kelly is gewoon beter. Veel beter. Erwin Zijleman