Kindamuzik.net publiceerde aan het begin van dit jaar een artikel over een zevental vrouwelijke singer-songwriters die het zouden gaan maken in 2015. Natalie Prass, Jessica Pratt en Kovacs hebben inmiddels in brede kring bejubelde platen uitgebracht, terwijl Joan Shelley en Joana Serrat mij persoonlijk zeer wisten te raken met hele mooie platen.
Liz Cooper en The Weather Station stonden nog even op de wachtlijst, al was ik een paar maanden geleden al diep onder de indruk van de EP What Am I Going To Do With Everything I Know van The Weather Station.
Die EP heeft inmiddels een vervolg kregen in de vorm van Loyalty. Ik ging er van uit dat Loyalty het volwaardige debuut van The Weather Station was, maar het blijkt al de derde plaat van de band rond frontvrouw Tamara Lindeman. De plaat is in Engeland en de Verenigde Staten inmiddels zeer positief ontvangen en terecht, want wat is Loyalty een mooie en bijzondere plaat.
Tamara Lindeman beschikt over een stem die liefhebbers van vrouwelijke singer-songwriters makkelijk zal weten te veroveren. Het is een stem die warmte en helderheid koppelt aan expressie en emotie, waardoor de songs van The Weather Station niet alleen makkelijk vermaken en betoveren, maar ook intrigeren en ontroeren. Een groot goed in dit genre.
De wieg van Tamara Lindeman stond in Canada, maar Loyalty werd opgenomen in Parijs, waarbij Tamara Lindeman zich liet bijstaan door drie subtiel spelende muzikanten. Loyalty staat vol met ingetogen popliedjes met vooral invloeden uit de folk. Het zijn folksongs die nooit voor de makkelijkste weg kiezen, maar desondanks is Loyalty een plaat waarbij het heerlijk wegdromen is.
Loyalty doet me meer dan eens denken aan de vroege platen van Joni Mitchell, maar in zowel in muzikaal als vocaal opzicht is de muziek van The Weather Station net wat lichter verteerbaar. Het knappe aan Loyalty vind ik de intimiteit van de plaat. Tamara Lindeman maakt ingetogen en soms fluisterzachte muziek die mij direct wist te betoveren en te raken.
Het is muziek waarin The Weather Station meer dan eens citeert uit de archieven van de Britse en Amerikaanse folk uit de jaren 60, maar Loyalty geeft ook een geheel eigen draai aan de invloeden uit het verleden, net zoals de Britse singer-songwriter Kathryn Williams dat al jaren zo fraai doet. Net als de folkies uit het verleden vertelt Tamara Lindeman indringende verhalen die bijna dwingen tot luisteren, maar vergeleken met de folkies van weleer kiest The Weather Station voor een veelzijdigere en inventievere instrumentatie.
Het is een instrumentatie die de songs van The Weather Station iets bijzonders en urgents geeft en eenmaal gevangen door de vaak wonderschone instrumentatie, maakt Tamara Lindeman het steeds weer op imponerende wijze af met haar prachtige en opvallend intieme vocalen.
Direct bij eerste beluistering was ik overtuigd van de kwaliteiten van The Weather Station, maar Loyalty heeft sindsdien nog een indrukwekkend groeiproces doorgemaakt. Om het gerenommeerde PopMatters te citeren: “Loyalty is an exceptionally affecting masterpiece, at once timeless and very much of its time, highly personal in its specificity and universal in its emotional accessibility and resonance” Zo is het maar net. Wat een prachtige plaat. Erwin Zijleman
cd 
LP