Na mijn bezoek aan New York viel de cover van Bumping Into Nothing van The High Line Riders natuurlijk onmiddellijk op en dat helpt wanneer de stapels met nieuwe muziek zo hoog zijn als op het moment. De naam van de band deed bij mij echter geen belletje rinkelen, terwijl The High Line Riders een kleine 20 jaar geleden in rootskringen kort maar zeer nadrukkelijk aan de weg timmerden.
Na een pauze van 18 jaar is de band rond de van oorsprong Noorse singer-songwriter Ed Pettersen terug en de band uit New York maakt wat mij betreft indruk.
The High Line Riders maken op Bumping Into Nothing Amerikaanse rootsmuziek, maar het is wel Amerikaanse rootsmuziek van de grote stad. The High Line Riders vertrouwen niet op banjo’s en violen, maar kiezen nadrukkelijk voor elektrische gitaren. De schuur is verruild voor de smeltkroes van de stad.
De rootsmuziek van de band uit New York gaat daarom meer dan eens de rockkant op, waarbij zowel een band als Drive-By Truckers als Bruce Springsteen en zijn E-Street Band of Tom Petty relevant vergelijkingsmateriaal aandragen.
Toch is de muziek van The High Line niet zomaar te vergelijken met de muziek van andere bands. Bumping Into Nothing heeft de energie en kracht van grote rockbands, maar stopt net wat meer rootsinvloeden in haar muziek en durft ook te schakelen naar een ingetogen rootssong.
Zeker de wat stevigere songs op de plaat maken makkelijk indruk door de bijzondere zang, de toegankelijke songstructuren en het heerlijke gitaarwerk. Het is muziek die rockliefhebbers in de breedste zin van het woord zal aanspreken, want The High Line Riders gaan net zo makkelijk de strijd aan met een willekeurige Texaanse rootsrockband of de andere genoemde voorbeelden als met de grote (hard)rockbands van weleer (ik hoor meer dan eens wat van Aerosmith in betere tijden in de muziek van de New Yorkers).
Net als je denkt dat The High Line Riders wel erg makkelijk vertrouwen op lekker in het gehoor liggende rocksongs, stuit je op de diepgang in de muziek van de band. Ed Pettersen is met zijn doorleefde strot niet alleen een overtuigend zanger, maar vertelt ook mooie persoonlijke verhalen over een leven met de nodige ups en downs.
Verder valt er ook in de songs van The High Line Riders meer dan genoeg te beleven. De stevigere songs zijn degelijk en goed, maar wanneer de hoeveelheid invloeden uit de rootsmuziek toeneemt, neemt ook de mate waarin The High Line Riders beschikken over een eigen geluid toe. Het is een geluid dat refereert aan de eerste stapjes van de alt-country, maar dan wel de alt-country van de Big Apple en dus rauwer en grootser.
Zeker wanneer je de plaat een paar keer hebt gehoord moet je onderkennen dat The High Line Riders niet alleen een hele aangename plaat hebben gemaakt, maar ook een hele goede. Het samen met flink wat gastmuzikanten gemaakte Bumping Into Nothing zorgt al met al voor een zeer geslaagde comeback van de band rond Ed Pettersen, maar hopelijk is het ook de start van een glanzende carrière. Het ook nog eens bijzonder fraai geproduceerde Bumping Into Nothing is er absoluut goed genoeg voor. Erwin Zijleman
