Laura Gibson kwam een jaar of tien geleden aandrijven op de golven van de destijds zeer populaire alternatieve folk. Op haar eerste twee platen liet de destijds vanuit Portland, Oregon, opererende singer-songwriter vooral traditioneel aandoende en uiterst ingetogen folk horen. Het leverde twee prima platen op, maar het in 2012 verschenen La Grande was wat mij betreft een paar klassen beter.
Voor La Grande verruilde Laura Gibson het hippe Portland voor het platteland van Oregon, waar ze een voller klinkende plaat vol bijzondere songs maakte.
Het platteland werd vervolgens verruild voor metropool New York, waar het Laura Gibson in eerste instantie niet echt mee zat. Eerst brak ze haar voet en hierna verwoeste een gasexplosie het gebouw waarin Laura Gibson een appartement huurde, waarbij al haar instrumenten, maar ook de nodige songs en flarden van songs verloren gingen.
Tussen La Grande en het vorige week verschenen Empire Builder zit, mede hierdoor, een periode van vier jaar, maar gelukkig is de terugkeer van Laura Gibson een glorieuze terugkeer.
Vergeleken met haar vorige platen laat Empire Builder een moderner en avontuurlijker geluid horen. Het is een geluid waarin absoluut ruimte is voor de folk die Laura Gibson op haar vorige platen omarmde, maar de Amerikaanse treedt ook nadrukkelijk buiten de gebaande paden.
Zo doet de openingstrack wel wat aan Portishead denken met bijzondere ritmes en een donkere en stemmige instrumentatie. Deze bijzondere ritmes spelen een belangrijke rol in de songs waarin de instrumentatie wat zwaarder wordt aangezet en er muziek wordt gemaakt die af en toe wel wat doet denken aan die het invloedrijke Nine Objects of Desire van Suzanne Vega.
Tegenover de wat meer avontuurlijke songs staan ook nog de nodige intieme en ingetogen folksongs. Het zijn songs die worden gedragen door de bijzondere stem van Laura Gibson. Het is zeker geen makkelijke stem, maar de vaak opduikende vergelijking met Joanna Newsom gaat me toch wat te ver.
Samen met onder andere drummer Dan Hunt (Neko Case), violist Peter Broderick en Death Cab for Cutie gitarist Dave Depper heeft Laura Gibson een plaat gemaakt die flink boven het maaiveld uitsteekt en vooralsnog alleen maar beter wordt. Op basis van La Grande werd haar een mooie toekomst voorspeld. Daar moet het na het geweldige Empire Builder maar eens van gaan komen. Erwin Zijleman
