Bij Cheap Trick kan ik echt maar aan één ding denken en dat is natuurlijk aan het memorabele live-album At Budokan uit 1979. Mede dankzij hordes krijsende Japanse meisjes schaarde de band uit Rockford, Illinois, zich aan het eind van de jaren 70 onder de smaakmakers van de 70s hardrock, maar wist het ook het pop minnende publiek te veroveren.
Het succes van At Budokan wist de band natuurlijk nooit meer te evenaren of zelfs te benaderen, maar Cheap Trick is tot op de dag van vandaag actief gebleven en brengt met enige regelmaat een nieuwe plaat uit.
Het heeft de band inmiddels een plekje in de Rock ’n Roll Hall Of Fame opgeleverd en daar valt weinig op af te dingen, al zijn de platen die de band sinds de late jaren 70 heeft gemaakt lang niet allemaal de moeite waard.
Zeven jaar na het behoorlijk sterke The Latest is Cheap Trick terug met een nieuwe plaat: Bang, Zoom, Crazy... Hello. De band opereert nog altijd voor een belangrijk deel in de originele samenstelling (alleen drummer Bun E. Carlos is inmiddels met pensioen) en ondanks het feit dat het nieuwe album wordt uitgebracht op een label dat vooral countryplaten uitbrengt, is Cheap Trick de 70s hardrock trouw gebleven.
Luister naar Bang, Zoom, Crazy... Hello en je waant je weer in de hoogtijdagen van Cheap Trick. Dat betekent dat de gitaren lekker mogen scheuren, maar het betekent ook dat het ene na het andere memorabele refrein voorbij komt.
Ook Cheap Trick is niet vies van een gitaarsolo op zijn tijd, maar de popsong staat bij de band altijd centraal. Ook Bang, Zoom, Crazy... Hello staat daarom weer vol met Beatlesque melodieën en refreinen, maar Cheap Trick heeft ook een geweldige hardrockplaat gemaakt.
Hier en daar flirt de band wat met invloeden uit de jaren 80 en 90, maar op het overgrote deel van de plaat staan de 70s centraal en doet Cheap Trick waar het inmiddels al meer dan 40 jaar goed in is.
Nieuwe zieltjes gaat de band er niet mee winnen denk ik, maar een ieder die op de tienerkamer luchtgitaar heeft gespeeld voor duizenden gillende Japanse meisjes, zal Bang, Zoom, Crazy... Hello ervaren als een heerlijke trip naar een ver verleden. Zeker als je hem wat vaker hoort blijkt bovendien dat het allemaal bijzonder knap in elkaar steekt. Topplaat dus. Erwin Zijleman
