Begin dit jaar begon ik nog vol tegenzin aan de beluistering van de nieuwe plaat van Jett Rebel. Het alter ego van Jelte Tuinstra wist me met het snel in elkaar geknutselde Truck echter voor het eerst in muzikaal opzicht te overtuigen, waardoor alle reserves die ik had ten opzichte van de persoon Jelte Tuinstra werden weggenomen.
Bij de release van Truck verbaasde ik me al over de enorme productiviteit van Jett Rebel, maar nauwelijks een half jaar later ligt er al weer een volgende plaat van de Nederlandse muzikant in de winkel.
Don’t Die On Me Now is voor de afwisseling eens niet door Jelte Tuinstra alleen volgespeeld maar is een echte bandplaat. Het is een plaat waarop Jelte Tuinstra samen met drummer Kees Schaper en bassist Xander Vrienten (inderdaad de zoon van) terugkeert naar de bluesy rock ’n roll van een aantal decennia geleden.
Jett Rebel heeft nooit een geheim gemaakt van zijn muzikale helden en voegt op zijn nieuwe plaat nog wat namen toe aan het rijtje dat tot dusver werd aangevoerd door Prince. Don’t Die On Me Now sluit aan op het werk van Bowie uit de vroege jaren 70, refereert meer dan eens aan de muziek van Led Zeppelin en is bovendien niet vies van hier en daar een vleugje classic rock.
Hier laat Jett Rebel het niet bij, want ook een ieder die in de jaren 70 de platen van Steely Dan koesterde zal heel af en toe enthousiast opveren en hetzelfde geldt voor liefhebbers van The Eagles.
Vernieuwend is het natuurlijk niet, maar het maken van muziek die herinnert aan het beste uit een ver verleden, maar niet onmiddellijk aanzet tot het uit de kast grijpen van klassiekers uit dit verleden, is minstens even knap.
Bluesrock domineert op Don’t Die On Me Now, maar het is geen dertien in een dozijn bluesrock. Jett Rebel jamt er af en toe lekker op los, maar de bluesy riffs en gitaarsolo’s worden ook moeiteloos gecombineerd met fraaie koortjes, psychedelische momenten en heel veel andere uitstapjes buiten de gebaande paden van de bluesy rock van weleer. Luisteren naar Don’t Die On Me Now voelt daarom aan als willekeurig trekken uit een goed gevulde 70s platenkast.
Jett Rebel liet op Truck al horen dat hij bijna achteloos memorabele korte popsongs met een kop en een staart uit de mouw kan schudden. Die songs zijn ook terug te vinden op zijn nieuwe plaat, maar Don’t Die On Me Now blijft ook boeien wanneer de kop en de staart worden vergeten en er lang wordt gejamd. Een interessante en vooral bijzonder lekkere plaat. Ik kan echt niet anders zeggen. Erwin Zijleman
