Dat blijkt zeker niet het geval. Onlangs verscheen er een gloednieuwe plaat van de band, maar tussen Funeral Dress en Forever Sounds zitten ook nog vier andere platen en ook die zijn allemaal goed weet ik inmiddels.
Wussy kwam ruim tien jaar geleden overigens niet uit de lucht vallen, want voorman Chuck Cleaver maakte ook al minstens één meesterwerk met de band Ass Ponys (Lohio uit 2001).
Goed, inmiddels is er dus Forever Sounds en wat is dit een geweldige plaat. Allmusic.com schaart Wussy naar eigen zeggen inmiddels al jaren onder de beste indie bands van de Verenigde Staten en na beluistering van de nieuwe plaat van de band kan ik hier echt niets op afdingen.
Het stevige en bezwerende geluid van Wussy is bijzonder en bestaat uit componenten die niet al te vaak vermengd worden. De bijzondere cocktail van Forever Sounds bestaat uit gelijke delen 60s psychedelica, 90s noiserock en 90s indierock en wordt op smaak gemaakt met een vleugje Americana, een beetje My Bloody Valentine en een snufje Arcade Fire.
Het levert een zwaar en bijna hypnotiserend geluid op dat wordt gedomineerd door hoge gitaarmuren en een zware ritmesectie. Het gitaarwerk van Wussy heeft zich laten beïnvloeden door alle bovengenoemde genres, maar is ook zeker geïnspireerd door het geweldige gitaarwerk van Neil Young’s Crazy Horse.
Het is een geluid waarin de bijzondere stem van Chuck Cleaver goed gedijt, maar ook de vocalen van Lisa Walker (die afwisselend aan Patti Smith en Grace Slick doet denken) zijn van grote waarde in het bedwelmende geluid van Wussy.
Ook op Forever Sounds doet de muziek van Wussy bij vlagen weer aan van alles en nog wat denken, maar uiteindelijk is de mix van een aantal decennia rockmuziek behoorlijk uniek, waardoor de band het sterke wapen van een volstrekt eigen geluid in handen heeft.
Naar aanleiding van deze release heb ik ook Funeral Dress weer eens opgezocht en kan ik concluderen dat het nog altijd een fantastische plaat is. Dat geldt echter ook voor het kersverse Forever Sounds, dat heel veel aandacht verdient van een ieder die houdt van rockmuziek die zich ook buiten de gebaande paden durft te begeven. Jaarlijstjesplaat als je het mij vraagt. Erwin Zijleman
