Dat Aaron Neville een groot soulzanger is staat wat mij betreft niet ter discussie. Toch vallen zijn soloplaten me vaak tegen. Deze soloplaten maakt de zanger uit New Orleans sinds het begin van de jaren 90, toen de samen met zijn broers geformeerde band The Neville Brothers op een wat lager pitje kwam te staan.
Waar de platen van The Neville Brothers in muzikaal opzicht geregeld flink wat indruk wisten te maken (Flyo On The Bayou uit 1981 en Yellow Moon uit 1989 zijn klassiekers), klonken de soloplaten van Aaron me vaak wat te glad en gezapig en dan is een fenomenale soulstem niet genoeg om een plaat te redden.
Ik had dan ook geen hoge verwachtingen van het recent verschenen Apache, maar op deze plaat valt alles eens de goede kant op.
Aaron Neville koos in het verleden vaak voor het vertolken van songs van anderen, maar de inmiddels 75 jaar oude zanger kiest op Apache voor songs van eigen hand (in een aantal gevallen bijgestaan door producers Eric Krasno en Dave Gutter).
Deze producers hebben Apache voorzien van een heerlijk traditioneel aandoend soulgeluid. Het is een soulgeluid dat zo lijkt weggelopen uit de jaren 60 en 70, maar met name in de ritmes hoor ik ook wel wat van de avontuurlijke muziek van The Neville Brothers.
In muzikaal opzicht is het smullen geblazen. Het volle soulgeluid met flink wat blazers klinkt als een klok en voert de temperatuur flink op. Het is bovendien een geluid dat perfect past bij de bijzondere stem van Aaron Neville. Het inspireert de soulzanger op leeftijd tot geweldige vocalen.
Aaron Neville kan al decennia mee met de beste soulzangers, maar de Amerikaan heeft ook een uniek geluid. De hoge en emotievolle zang van Aaron Neville is op Apache uiterst trefzeker en tilt alle songs op de plaat naar een hoger plan.
En zo is Apache niet alleen een heerlijke soulplaat voor broeierige zomeravonden, maar is het ook een indrukwekkend statement van een soulzanger die door velen al lang was afgeschreven. Er zijn momenteel volop jonge soulzangers, maar in vocaal opzicht is Aaron Neville ze allemaal de baas. Bovendien geloof ik ieder woord dat Aaron Neville zingt en ook dat is op de meeste soulplaten van het moment wel anders. Verrassend goede en uiteindelijk bijzonder indrukwekkende plaat van deze ouwe rot. Erwin Zijleman
