Het is al weer bijna 15 jaar geleden dat de Britse singer-songwriter Lisa Hannigan een onuitwisbare indruk maakte aan de zijde van Damien Rice. Haar prachtige achtergrondvocalen schreeuwden werkelijk om een solocarrière en die kwam er uiteindelijk in 2008.
Na Sea Sew uit 2008 en Passenger uit 2011 is het deze week verschenen At Swim de derde soloplaat van Lisa Hannigan en, laat ik maar met de deur in huis vallen, het is met afstand haar beste plaat tot dusver.
Op Sea Sew en Passenger viel weinig toch niets aan te merken, maar bij beide platen had ik, zeker achteraf, het idee en gevoel dat Lisa Hannigan beter zou moeten kunnen. Dat dit zo is laat de Britse op indrukwekkende wijze horen op At Swim.
At Swim werd geproduceerd door The National voorman Aaron Dessner. Dessner heeft de derde plaat van Lisa Hannigan voorzien van een op het eerste gehoor behoorlijk ingetogen productie, maar het is een productie die uiteindelijk flink bijdraagt aan de schoonheid van At Swim en van de eerste tot en met de laatste noot trefzeker is.
De ingetogen maar ook veelkleurige instrumentatie voorziet de plaat van een rijk maar stemmig kleurenpalet en dompelt de vocalen van Lisa Hannigan onder in een bad van melancholie. Het is een bad waarin de prachtige stem van de Britse singer-songwriter uitstekend gedijt.
Waar Lisa Hannigan op haar vorige twee platen de urgentie geregeld uit het oog verloor, is At Swim zo’n plaat die vastgrijpt en niet meer los laat. Zeker bij beluistering met de koptelefoon hoor je goed hoe mooi de akoestische instrumentatie voortkabbelt maar ook verrast met prachtige accenten van onder andere piano en strijker. Je hoort verder vooral hoe mooi Lisa Hannigan zingt.
De vocalen op At Swim zijn vaak fluisterzacht, maar het zijn ook vocalen die betoveren en bezweren. Lisa Hannigan kan je op At Swim raken met directe en emotievolle folksongs die soms een bijna pastoraal karakter hebben, maar kan ook heerlijk wegzweven als een Scandinavische ijsprinses.
At Swim is een plaat die je onmiddellijk wilt koesteren, maar de ware pracht van de derde plaat van Lisa Hannigan komt pas naar boven als je de songs op de plaat meerdere keren hebt gehoord. Sinds die eerste noten op het debuut van Damien Rice koester ik het talent van Lisa Hannigan, maar op At Swim laat ze pas horen hoe goed ze echt is. Indrukwekkende plaat. Erwin Zijleman
