Het zijn platen die ik lang niet allemaal in handen heb gekregen en de platen die ik wel heb, hebben zeker niet allemaal een onuitwisbare indruk gemaakt, al zat er af en toe een sterke tussen (zeker haar debuut River Under The Road is zeer de moeite waard).
De laatste jaren ben ik Ana Egge vrijwel volledig uit het oog verloren en ik had dan ook geen hele hoge verwachtingen rond haar nieuwe plaat. White Tiger blijkt echter een hele sterke plaat.
Dat is voor een belangrijk deel de verdienste van de mooie en bij vlagen bijzondere instrumentatie op de plaat. Ana Egge kon voor haar nieuwe plaat een beroep doen op een aantal geweldige muzikanten, onder wie stergitarist Buck Meek. Het gitaarwerk op de plaat is dan ook dik in orde, maar White Tiger is ook voorzien van opvallende bijdragen van strijkers en blazers en speelt af en toe knap met elektronica.
Ana Egge werd vooralsnog vooral in het hokje ‘Amerikaanse rootsmuziek’ geduwd, maar op haar nieuwe plaat kiest ze voor een totaalgeluid dat niet alleen put uit de archieven van de folk en de country, maar zich ook heeft laten beïnvloeden door pop en rock. Het levert een mooi verzorgd geluid op dat af en toe bijzonder buiten de lijntjes kleurt of zelfs voorzichtig tegendraads klinkt, maar het is ook een geluid dat de stem van Ana Egge alle ruimte geeft.
De inmiddels vanuit Brooklyn, New York, opererende singer-songwriter beschikt over een mooi en warm stemgeluid, dat af en toe wel wat doet denken aan Aimee Mann, die ik wel al enkele decennia onder mijn favoriete vrouwelijke singer-songwriters schaar. De stem van Ana Egge was me tot dusver nooit zo opgevallen, maar op White Tiger maakt ze indruk met warme vocalen en een duidelijk eigen geluid.
De songs op de nieuwe plaat van Ana Egge zijn prachtig ingekleurd en voorzien van gloedvolle vocalen, maar het zijn ook nog eens aansprekende songs, die makkelijk vermaken maar ook nog een flinke tijd doorgroeien, vooral omdat Ana Egge zich in muzikaal en vocaal opzicht zeker niet alleen op de gebaande paden begeeft. Het zijn songs waarin Ana Egge mooie verhalen vertelt over het leven on the road en haar liefde voor vrouwen, wat de songs op White Tiger voorziet van een persoonlijk en eigenzinnig tintje.
Ik heb White Tiger inmiddels een tijdje in mijn bezit en ben alleen maar meer gaan houden van de nieuwe plaat van Ana Egge. White Tiger vermaakt steeds weer met geweldige muzikale accenten en uitbarstingen en met een stem die aangenaam verwarmt en ontroert. Het is hierdoor inmiddels een plaat die flink boven het maaiveld uitsteekt en echt veel meer aandacht verdient dan de plaat tot dusver in Nederland krijgt. Ana Egge heeft tot dusver misschien nog geen hele indrukwekkende staat van dienst, maar White Tiger is in alle opzichten een topplaat. Erwin Zijleman