De Ierse muzikante ontsnapt misschien niet aan het noemen van de naam van haar voormalige band, maar in muzikaal opzicht heeft haar eerste soloplaat helemaal niets te maken met de door postpunk beïnvloede Britpop van JJ72.
Op Colt schotelt Hilary Woods de luisteraar bijzonder dromerige en beeldende soundscapes voor. Het zijn soundscapes die vooral bestaan uit piano en synths, maar zeker als je de plaat beluistert met een goede koptelefoon (wat ben ik blij met de Bowers & Wilkins PX), hoor je dat er ook nog flink wat bijzondere accenten zijn toegevoegd.
Hilary Woods combineert de mooie en vaak bijna sprookjesachtige klanken met lome en licht onderkoelde zang. De combinatie van beeldende soundscapes en de lome zang roept af en toe associaties op met alles tussen Agnes Obel en Enya, maar waar ik dit soort muziek na verloop van tijd meestal erg saai ga vinden, houdt Colt van Hilary Woods me nu al een tijdje in een wurggreep.
De betoverend mooie en beeldende instrumentatie zit niet alleen vol fraaie klanken en accenten, waaronder bijzondere ritmes, maar maakt ook indruk met een broeierige onderhuidse spanning, die de muziek van Hilary Woods iets unheimisch geeft, maar tegelijkertijd het oor vult met klanken van een bijna onwerkelijke schoonheid.
Het past allemaal prachtig bij de engelachtige zang van Hilary Woods, die haar muziek richting de folk kan sturen, maar ook uitstapjes richting new age niet schuwt. Het doet me af en toe wel wat denken aan Julia Holter, maar de sobere en bezwerende muziek zou ook zomaar een film of tv-serie van David Lynch kunnen voorzien van wat extra magie.
Colt is zeker bij eerste beluistering een wat ongrijpbare plaat, waardoor je bij herhaalde beluistering nog lang nieuwe dingen blijft horen. Het is muziek die zeker niet geschikt is voor alle momenten, maar op de late avond of vroege ochtend is de dromerige muziek van Hilary Woods wonderschoon en bijna niet te weerstaan.
Colt is zeker geen plaat voor beluistering op de achtergrond, want het zijn de fraaie details in de instrumentatie en de vocalen die van het debuut van de Ierse muzikante zo’n bijzondere plaat maken. Bij flink volume of bij beluistering met de koptelefoon voert Hilary Woods je op indrukwekkende wijze door surrealistische landschappen en blijft haar muziek maar aan schoonheid en kracht winnen.
Wanneer je de dromerige klanken even zat bent, ligt een zijuitstapje naar het prachtdebuut van JJ72 voor de hand, maar hierna wil je toch weer snel terug naar de bijzondere droomwereld van Hilary Woods, die een plaat heeft afgeleverd die echt alle aandacht verdient. Erwin Zijleman
Colt van Hilary Woods is ook verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://hilarywoodsmusic.bandcamp.com.