Er zijn momenteel nogal wat albums van jonge vrouwelijke singer-songwriters, maar het debuut van de Amerikaanse SASAMI is er een om te koesteren. De jonge Amerikaanse verwerkt invloeden uit de folk en de dreampop en shoegaze in een eigenzinnig geluid dat steeds weer net een andere kant op schiet en dat opvalt door de emotionele lading en onderhuidse spanning. De fluisterzachte zang op de plaat is mooi en dromerig, maar het intrigerende gitaarwerk op de plaat schudt je steeds weer ruw wakker. Ondanks het veelkleurige geluid is het debuut van SASAMI een consistente plaat, die je steeds verder meesleept in de wereld van deze jonge Amerikaanse singer-songwriter.
Haar eerste soloplaat nam ze op met haar broer en een aantal bevriende muzikanten en volgt op het einde van een liefdesrelatie. Breakup albums zijn momenteel in overvloed beschikbaar, maar ook dit is weer een hele mooie.
Het titelloze debuut van SASAMI wordt over het algemeen in het hokje shoegaze of dreampop geduwd en dat kon ik niet goed plaatsen bij het beluisteren van de openingstrack. Allmusic.com beschrijft de muziek van SASAMI als “Aimee Mann met Robert Fripp als gitarist” en dat is bijzonder trefzeker voor de openingstrack. Ingetogen en wat nasale vocalen vloeien in deze openingstrack prachtig samen met klanken die herinneren aan de “Frippertronics” van Robert Fripp uit de vroege jaren 80 (helaas niet te vinden op de streaming media diensten). Het smaakt onmiddellijk naar meer.
In de tweede track blijkt het etiket dreampop of shoegaze toch niet helemaal uit de lucht gegrepen, want in deze track combineert SASAMI gruizige gitaarmuren met dromerige en wat zweverige vocalen. Uiteindelijk schiet het gitaarwerk ook in deze track alle kanten op, waardoor SASAMI haar eigen geluid weet te behouden.
De derde track klinkt weer anders en doet wel wat denken aan het 80s geluid van Wendy & Lisa. Het wekt misschien de indruk dat SASAMI op haar debuut van de hak op de tak springt, maar dat is toch niet het geval. Haar fluisterzachte zang en fascinerend gitaarwerk duiken in iedere track op en ook invloeden uit de dreampop blijken hardnekkiger dan de openingstrack deed vermoeden.
Het past allemaal prachtig bij de wat melancholische sfeer in de muziek van SASAMI, wat vast alles te maken heeft met het liefdesverdriet dat de opnamesessies domineerde. Ondanks de emotionele lading en de vaak ingetogen klanken, vervalt de muziek van de Amerikaanse gelukkig nergens in navelstaarderij.
Ik hou wel van mooie gitaarlijnen en fluisterzachte vrouwenstemmen en ik ben ook zeker niet vies van dreampop en van muziek die ook buiten de lijntjes durft te kleuren. Het komt allemaal prachtig samen op het debuut van SASAMI dat betovert, sprankelt en intrigeert. De popliedjes van de singer-songwriter uit Los Angeles zijn heerlijk melodieus, maar hebben ook altijd iets eigenzinnigs en avontuurlijks.
Na drie nogal verschillende tracks duikt in de vierde track de wat uit beeld geraakte Devendra Banhart aan voor een duet dat net wat meer folky klinkt, maar ook weer opvalt door bijzonder gitaarwerk, dat constant lijkt te ontsporen, maar dat uiteindelijk niet echt doet. Dit soort onderhuidse spanning hoor je veel vaker in de muziek van SASAMI en het geeft de muziek van de Amerikaanse muzikante een bijzondere lading.
SASAMI blijft op haar debuut maar verrassen met bijzondere wendingen en flirts met folk, elektronica en jazz, en dit zonder haar herkenbare geluid geweld aan te doen, en klinkt minstens net zo veelbelovend als de jonge vrouwelijke singer-songwriters die ik de afgelopen twee à drie jaar de hemel in heb geprezen. De vijver met talentvolle jonge vrouwelijke singer-songwriters is momenteel overvol en hetzelfde geldt voor de vijver met muzikanten met een zwak voor dreampop. Het debuut van SASAMI zou ik er echter absoluut uitvissen. Erwin Zijleman
De muziek van SASAMI is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://sasami.bandcamp.com/album/sasami.