30 november 2020

Oklou - Galore

De Franse muzikante Oklou begint op haar debuutalbum Galore bij de hitgevoelige elektronische popmuziek van het moment, maar schiet vervolgens met een bak avontuur de toekomst in
Heel even dacht ik te maken met de zoveelste door A.G. Cook geproduceerde popprinses, maar de Franse muzikante Oklou blijkt een stuk eigenzinniger. Haar songs klinken soms toegankelijk, maar kunnen ook stevig het experiment opzoeken. Elektronische popmuziek klinkt vaak wat kil, maar Oklou verrast met een warm en stiekem toch ook organisch geluid vol elektronische uitbarstingen. Het zit soms heel dicht tegen de andere popprinsessen van A.G. Cook aan, maar iedere keer dat het wat gewoontjes dreigt te worden, komt de verrassing weer uit alle hoeken en gaten. Enige liefde voor moderne pop is onontbeerlijk, maar wat heb je vervolgens een mooi en eigenzinnig album in handen.


Oklou is het alter ego van de Franse muzikante Marylou Maynie en debuteert deze week met Galore. Het is mijn eerste kennismaking met de muziek van Oklou en het is absoluut een fascinerende kennismaking. 

Voor zwoele Franse zuchtmeisjes pop ben je bij Oklou aan het verkeerde adres en ook met de rijke historie van het Franse chanson heeft ze niet veel op. Galore is een volledig Engelstalig album en het is een album dat vooral zal worden omschreven als pop. Alledaags is de pop van Oklou echter zeker niet. 

Het Britse muziektijdschrift NME omschreef Galore van Oklou een tijdje geleden al als “an avant-garde mixtape that hints at the future of pop”. Daar is wel wat voor te zeggen, al is de muziek van de Franse muzikante voor een belangrijk deel samengesteld uit ingrediĆ«nten die we ook in de hitgevoelige popmuziek van het moment tegen komen. 

Het is popmuziek die wordt gedomineerd door elektronica. Aan de ene kant hoor je het elektronische geluid dat je tegenwoordig wel vaker hoort, net als de wat lome beats. Aan de andere kant zoekt Oklou de net wat meer door experiment gedreven elektronische muziek op, waardoor Galore niet alleen klinkt als een hitgevoelig popalbum, maar ook als een album waarop ruimte is voor avontuur en experiment. 

De zang van Marylou Maynie zoekt eveneens de middenweg tussen de platgetreden paden en flink wat avontuur. Haar stem wordt op vrijwel het hele album flink vervormd en hiernaast zijn ook de vocoder en de auto-tune maximaal ingezet. 

Het zijn stuk voor stuk geen ingrediĆ«nten waar ik heel gek op ben, maar Galore vind ik een bijzonder fascinerend album. Het is knap hoe de Franse muzikante dicht tegen de net wat eigenzinnigere popprinsessen aan kan kruipen met melodieuze songs, moderne synths en aangename beats, maar net zo makkelijk het avontuur kan opzoeken. Oklou slaagt er bovendien in om haar elektronische muziek organisch te laten klinken door subtiel wat akoestische instrumenten en natuurgeluiden toe te voegen. 

Dat laatste doet Oklou vooral met wat voller en eigenzinniger klinkende elektronica. Het is elektronica die de ruimte volledig kan vullen, maar Oklou zoekt minstens net zo vaak de leegte in haar muziek. Galore bevat een aantal songs die naadloos aansluiten bij de popmuziek van het moment en dat geldt vooral voor de songs waarin invloeden uit de R&B een belangrijke rol spelen, maar steeds als je denkt dat Oklou vast gaat houden aan de toegankelijke popmuziek uit het heden slaat ze toch weer nieuwe wegen in en het is vaak de afslag richting de toekomst. 

Dat Galore soms klinkt als de hitgevoelige popmuziek is overigens niet zo gek, want Galore werd geproduceerd door de popproducer van het moment, A.G. Cook. Oklou slaagt er, in tegenstelling tot de gemiddelde popprinses in om zich te ontworstelen aan het strakke keurslijf van deze topproducer. Galore is een album dat je steeds weer weet te verrassen en de muzikante uit Parijs doet dit aan de enen kant met goede songs en aan de andere kant met een steeds weer bijzonder klinkend geluid. 

De elektronische popalbums van het moment vind ik meestal wat kil en vaak ook wat zielloos klinken, maar Oklou heeft een album gemaakt waar je het niet alleen warm van krijgt, maar het is ook een album dat vol leven zit en steeds weer wegspringt als je er vat op lijkt te hebben. Of Oklou er direct wereldberoemd mee gaat worden durf ik niet te voorspellen, maar de eigenzinnige Franse muzikante is er absoluut een voor de toekomst. Erwin Zijleman

De muziek van Oklou is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://oklou.bandcamp.com/album/galore.