Chuck Prophet - Let Freedom Ring
Chuck Prophet heeft een muzikale staat van dienst om U tegen te zeggen, maar desondanks blijft het steeds weer angstvallig stil als hij een nieuwe plaat uitbrengt; iets waar ik me overigens zelf ook schuldig aan maak. De man die aan het begin van de jaren 80 met zijn band Green On Red aan de basis stond van de Paisley Underground en diende als inspiratiebron voor vele Amerikaanse gitaarbands, levert al sinds het begin van de jaren 90 uitstekende soloplaten af, maar is nog altijd relatief onbekend. Het inmiddels al weer een aantal maanden geleden verschenen Let Freedom Ring moet zo ongeveer zijn tiende soloplaat zijn en volgt op het uitstekende Soap And Water uit 2007. Het in een paar dagen in Mexico-Stad opgenomen Let Freedom Ring heeft de financiële crisis als onderwerp en is een typische Chuck Prophet plaat. Prophet heeft drie prima muzikanten om zich heen weten te verzamelen (onder wie drummer Ernest “Boom” Carter, die onder andere speelde op Springsteen’s Born To Run) die net als Chuck Prophet zelf uit de voeten kunnen in meerdere genres. Ook Let Freedom Ring laat de mix van rock, blues, folk, soul psychedelica en country horen die we inmiddels van Chuck Prophet gewend zijn. Muziek die ik persoonlijk het treffendst kan omschrijven als muziek die de Rolling Stones nog graag zouden maken, maar al heel lang niet meer gemaakt hebben of als de muziek die Bruce Springsteen nog altijd aan de lopende band maakt. Ook op Let Freedom Ring vertelt Chuck Prophet weer prachtige en ontroerende verhalen en verpakt hij deze verhalen in songs die je moeiteloos inpakken. Let Freedom Ring bevat het nodige muzikale vuurwerk (waarbij vooral het bij vlagen geweldige gitaarwerk opvalt) en wordt zoals altijd gedragen door de soulvolle en rauwe strot van Chuck Prophet. Als Mick Jagger en de zijnen met een plaat als Let Freedom Ring op de proppen zouden komen, zouden de critici niet uitgeschreven raken over deze plaat, maar op Let Freedom Ring prijkt nu eenmaal de naam van Chuck Prophet. Iedereen die zijn platen kent weet al lang dat dit inmiddels garant staat voor kwaliteit, maar waarom we dit steeds weer vergeten met zijn allen? Ik weet het echt niet. Erwin Zijleman
Chuck Prophet heeft een muzikale staat van dienst om U tegen te zeggen, maar desondanks blijft het steeds weer angstvallig stil als hij een nieuwe plaat uitbrengt; iets waar ik me overigens zelf ook schuldig aan maak. De man die aan het begin van de jaren 80 met zijn band Green On Red aan de basis stond van de Paisley Underground en diende als inspiratiebron voor vele Amerikaanse gitaarbands, levert al sinds het begin van de jaren 90 uitstekende soloplaten af, maar is nog altijd relatief onbekend. Het inmiddels al weer een aantal maanden geleden verschenen Let Freedom Ring moet zo ongeveer zijn tiende soloplaat zijn en volgt op het uitstekende Soap And Water uit 2007. Het in een paar dagen in Mexico-Stad opgenomen Let Freedom Ring heeft de financiële crisis als onderwerp en is een typische Chuck Prophet plaat. Prophet heeft drie prima muzikanten om zich heen weten te verzamelen (onder wie drummer Ernest “Boom” Carter, die onder andere speelde op Springsteen’s Born To Run) die net als Chuck Prophet zelf uit de voeten kunnen in meerdere genres. Ook Let Freedom Ring laat de mix van rock, blues, folk, soul psychedelica en country horen die we inmiddels van Chuck Prophet gewend zijn. Muziek die ik persoonlijk het treffendst kan omschrijven als muziek die de Rolling Stones nog graag zouden maken, maar al heel lang niet meer gemaakt hebben of als de muziek die Bruce Springsteen nog altijd aan de lopende band maakt. Ook op Let Freedom Ring vertelt Chuck Prophet weer prachtige en ontroerende verhalen en verpakt hij deze verhalen in songs die je moeiteloos inpakken. Let Freedom Ring bevat het nodige muzikale vuurwerk (waarbij vooral het bij vlagen geweldige gitaarwerk opvalt) en wordt zoals altijd gedragen door de soulvolle en rauwe strot van Chuck Prophet. Als Mick Jagger en de zijnen met een plaat als Let Freedom Ring op de proppen zouden komen, zouden de critici niet uitgeschreven raken over deze plaat, maar op Let Freedom Ring prijkt nu eenmaal de naam van Chuck Prophet. Iedereen die zijn platen kent weet al lang dat dit inmiddels garant staat voor kwaliteit, maar waarom we dit steeds weer vergeten met zijn allen? Ik weet het echt niet. Erwin Zijleman