The Rolling Stones - Get Yer Ya-Ya's Out, 40th Anniversary Edition
De geruchten over een op handen zijnde nieuwe wereldtournee van The Rolling Stones werden de afgelopen maanden steeds sterker. Ondanks het feit dat vrijwel alle leden van de band de pensioengerechtigde leeftijd inmiddels zijn gepasseerd, kan met enige zekerheid worden voorspeld dat The Rolling Stones ook in 2010 garant zullen staan voor een goed geoliede rock ’n roll machine. Met nog veel meer zekerheid kan worden voorspeld dat The Rolling Stones in 2010 heel ver verwijderd zullen blijven van het niveau dat ze iets meer dan 40 jaar geleden haalden. Eind november 1969 stonden The Rolling Stones op het podium van New York’s Madison Square Garden. De band had een jaar eerder met Beggars Banquet één van haar beste platen gemaakt, maar werd vervolgens geconfronteerd met de dood van gitarist Brian Jones. Toen de concerten in New York werden aangekondigd, had de band al een tijdje niet meer op het podium gestaan en bovendien was de nieuwe gitarist van de band, Mick Taylor, nog nauwelijks ingespeeld. Toch werden de concerten in New York een zegetocht. De aan de vooravond van de release van misschien wel hun beste plaat (Let It Bleed) gemaakte live-opnamen behoren tot het beste dat de band heeft opgenomen en kwamen uiteindelijk terecht op één van de beste live-albums uit de geschiedenis van de rockmuziek: Get Yer Ya-Ya’s Out!. Ter ere van de 40e verjaardag van deze legendarische live-plaat, verscheen onlangs een 40th Anniversary Edition. Hierin vinden we niet alleen de geremasterde versie van de plaat, maar ook een bonus-disc met een aantal akoestische tracks, een bonus-disc met opnamen van de supportacts en een DVD met beeldmateriaal. Van de extra’s is het live-materiaal van Ike & Tina Turner en met name B.B. King het interessantst, maar het valt in het niets bij de opgepoetste versie van Get Yer Ya-Ya’s Out!. In de winter van 1969 verkeerden The Rolling Stones in absolute topvorm. In een setlist waarin de nadruk lag op werk van Beggars Banquet en Let It Bleed, horen we rock ’n roll zoals rock ’n roll moet klinken. Bill Wyman en Charlie Watts leggen een meedogenloze basis, terwijl Mick Taylor de gaten vult en Keith Richards alle ruimte geeft om de sterren van de hemel te spelen. Mick Jagger hoeft vervolgens alleen maar met gevoel te zingen en dat doet hij met bijzonder veel passie en energie. Op Get Yer Ya-Ya’s Out brengen The Rolling Stones hun met blues doorspekte rock ’n roll terug tot de essentie. Iedere noot is raak, ieder akkoord is urgent. Zelden wist een band op het podium zo te imponeren. Een ieder die The Rolling Stones volgend jaar aan het werk kan gaan zien, zal getuige zijn van een volgend hoofdstuk in de geschiedenis van een unieke band. Een ieder die er bij was in november 1969 was getuige van één van de hoogtepunten uit de geschiedenis van de popmuziek. Geschiedenis die prachtig werd gevangen op een even fraai als onmisbaar document. Erwin Zijleman
De geruchten over een op handen zijnde nieuwe wereldtournee van The Rolling Stones werden de afgelopen maanden steeds sterker. Ondanks het feit dat vrijwel alle leden van de band de pensioengerechtigde leeftijd inmiddels zijn gepasseerd, kan met enige zekerheid worden voorspeld dat The Rolling Stones ook in 2010 garant zullen staan voor een goed geoliede rock ’n roll machine. Met nog veel meer zekerheid kan worden voorspeld dat The Rolling Stones in 2010 heel ver verwijderd zullen blijven van het niveau dat ze iets meer dan 40 jaar geleden haalden. Eind november 1969 stonden The Rolling Stones op het podium van New York’s Madison Square Garden. De band had een jaar eerder met Beggars Banquet één van haar beste platen gemaakt, maar werd vervolgens geconfronteerd met de dood van gitarist Brian Jones. Toen de concerten in New York werden aangekondigd, had de band al een tijdje niet meer op het podium gestaan en bovendien was de nieuwe gitarist van de band, Mick Taylor, nog nauwelijks ingespeeld. Toch werden de concerten in New York een zegetocht. De aan de vooravond van de release van misschien wel hun beste plaat (Let It Bleed) gemaakte live-opnamen behoren tot het beste dat de band heeft opgenomen en kwamen uiteindelijk terecht op één van de beste live-albums uit de geschiedenis van de rockmuziek: Get Yer Ya-Ya’s Out!. Ter ere van de 40e verjaardag van deze legendarische live-plaat, verscheen onlangs een 40th Anniversary Edition. Hierin vinden we niet alleen de geremasterde versie van de plaat, maar ook een bonus-disc met een aantal akoestische tracks, een bonus-disc met opnamen van de supportacts en een DVD met beeldmateriaal. Van de extra’s is het live-materiaal van Ike & Tina Turner en met name B.B. King het interessantst, maar het valt in het niets bij de opgepoetste versie van Get Yer Ya-Ya’s Out!. In de winter van 1969 verkeerden The Rolling Stones in absolute topvorm. In een setlist waarin de nadruk lag op werk van Beggars Banquet en Let It Bleed, horen we rock ’n roll zoals rock ’n roll moet klinken. Bill Wyman en Charlie Watts leggen een meedogenloze basis, terwijl Mick Taylor de gaten vult en Keith Richards alle ruimte geeft om de sterren van de hemel te spelen. Mick Jagger hoeft vervolgens alleen maar met gevoel te zingen en dat doet hij met bijzonder veel passie en energie. Op Get Yer Ya-Ya’s Out brengen The Rolling Stones hun met blues doorspekte rock ’n roll terug tot de essentie. Iedere noot is raak, ieder akkoord is urgent. Zelden wist een band op het podium zo te imponeren. Een ieder die The Rolling Stones volgend jaar aan het werk kan gaan zien, zal getuige zijn van een volgend hoofdstuk in de geschiedenis van een unieke band. Een ieder die er bij was in november 1969 was getuige van één van de hoogtepunten uit de geschiedenis van de popmuziek. Geschiedenis die prachtig werd gevangen op een even fraai als onmisbaar document. Erwin Zijleman