De Noorse band Motorpsycho behoort helaas nog altijd tot de best bewaarde geheimen van de popmuziek. De band draait inmiddels al zo’n 20 jaar mee en maakte in die twintig jaar minstens een handvol platen die het predicaat meesterwerk meer dan verdienen en ook vrijwel alle andere platen die de band uitbracht konden de vergelijking met die van de concurrentie moeiteloos doorstaan. Aan het eind van de jaren 90 leek de band heel even door te breken naar een groot publiek, maar inmiddels is Motorpsycho weer de cultband die het eigenlijk altijd geweest is. Heavy Metal Fruit volgt op het uitstekende Black Hole/Black Canvas uit 2006 en het misschien nog wel betere Little Lucid Moments uit 2008 en is weer een typische Motorpsycho plaat. Dat laatste zegt overigens niet zoveel, want de muziek van de Noren was de afgelopen 20 jaar maar moeilijk in een hokje te duwen. Psychedelische rock is waarschijnlijk de gemene deler binnen de muziek van de band, al maakte Motorpsycho met The Tussler ook al eens een onvervalst country album. Naar invloeden uit de country zul je op Heavy Metal Fruit tevergeefs zoeken, want op haar nieuwe plaat maakt Motorpsycho toch vooral rockmuziek. En hoe! Heavy Metal Fruit bevat zes lange tracks (met een maar liefst 21 minuten durende uitsmijter) die alles bevatten wat de muziek van de Noren de afgelopen twee decennia zo bijzonder maakte. Een ieder die op basis van de titel rechttoe rechtaan rockmuziek verwacht komt bedrogen uit, want Heavy Metal Fruit is geen lichte kost. Lange epische rocktracks domineren op Heavy Metal Fruit en het zijn, zoals we inmiddels van de Noren gewend zijn, rocktracks vol invloeden. Invloeden uit de psychedelica spelen zoals altijd een voorname rol, al zijn dit keer ook de invloeden uit de jazzrock en vooral de progrock behoorlijk dominant. Op hetzelfde moment kan Motorpsycho ook nog altijd heerlijk toegankelijk klinken, met name wanneer de band gas terug neemt. Heavy Metal Fruit is een plaat die je even op je in moet laten werken, maar het is uiteindelijk een schatkist vol verrassingen. Verrassingen waarvan met name de vocalen (inclusief de gastvocalen van Hanne Hukkelberg) en de door trompetten gevoede jazzy accenten me momenteel maar blijven betoveren, maar morgen kunnen het weer totaal andere dingen zijn die me in vervoering brengen. Een ding blijft echter overeind: met Heavy Metal Fruit heeft Motorpsycho een plaat afgeleverd die zich kan meten met het beste werk van de band. Het is een plaat die je, net als zoveel andere platen van de Noren, met het predicaat meesterwerk misschien nog wel wat tekort doet. Bijzonder indrukwekkend. Erwin Zijleman