Laura Gibson - Beast Of Seasons
Een vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt; het was bij mij lange tijd een garantie voor succes. De afgelopen jaren was het aanbod, mede door alle neo-folkies, echter zo groot dat het me wel eens teveel werd, waarna ik zo af en toe een “vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt”-loze periode inlaste. Tijdens zo’n periode verscheen vorig jaar Beasts Of Seasons van de Amerikaanse singer-songwriter Laura Gibson; een plaat die ik wel voorbij heb zien komen, maar vervolgens niet heb opgepikt. Dat is op zich opmerkelijk, want van het een jaar of drie geleden verschenen en samen met leden van Norfolk & Western gemaakte If You Come To Greet Me was ik destijds behoorlijk onder de indruk. Beats Of Seasons, de derde plaat van Laura Gibson, had de afgelopen maanden niet te klagen over aandacht en inmiddels ben ook ik met enige vertraging gevallen voor de muzikale charmes van de Amerikaanse. Beats Of Seasons is geproduceerd door Tucker Martine, die recent ook July Flame van Laura Veirs naar een hoger plan wist te tillen. De net als Laura Gibson vanuit Portland, Oregon, opererende Laura Veirs is overigens ook te horen op deze plaat, net als een aantal van de muzikanten die zo nadrukkelijk aanwezig zijn op haar laatste plaat, onder wie violist Eyvind Kang. Desondanks verschillen beide platen als dag en nacht van elkaar, of zoals Allmusic.com het onlangs zo treffend wist te verwoorden: “Beasts of Seasons makes even the relatively low-key July Flame seem like a nonstop dance party”. Laura Gibson nam Beasts Of Seasons op in een kamer die uitkeek op een begraafplaats en zo te horen leverde dit flink wat inspiratie op. Beasts Of Seasons is een aardedonkere plaat met beklemmende songs. Al deze songs hebben de akoestische gitaar en de hele mooie stem van Laura Gibson als basis, maar aan de oppervlakte zorgen voorzichtige strijkers, blazers, vervormde elektrische gitaren en nog een handvol andere instrumenten voor een bijna onheilspellende sfeer. Het maakt van Beasts Of Seasons een hele bijzondere plaat die zich met groot gemak weet te onderscheiden. In eerste instantie vond ik het allemaal wel erg donker, maar inmiddels hoor ik alleen maar bloedstollende songs van een bijna ongekende schoonheid. Ik stond tot dusver volledig achter mijn “vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt”-loze periodes, maar als ik hierdoor platen als deze ga missen, moet ik daar maar heel snel mee stoppen. Met Beasts Of Seasons heeft Laura Gibson een geweldige plaat gemaakt die me nog lang bij zal blijven. Ik kom er veel te laat mee, maar wat ben ik blij dat ik hem alsnog heb ontdekt. Erwin Zijleman
Een vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt; het was bij mij lange tijd een garantie voor succes. De afgelopen jaren was het aanbod, mede door alle neo-folkies, echter zo groot dat het me wel eens teveel werd, waarna ik zo af en toe een “vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt”-loze periode inlaste. Tijdens zo’n periode verscheen vorig jaar Beasts Of Seasons van de Amerikaanse singer-songwriter Laura Gibson; een plaat die ik wel voorbij heb zien komen, maar vervolgens niet heb opgepikt. Dat is op zich opmerkelijk, want van het een jaar of drie geleden verschenen en samen met leden van Norfolk & Western gemaakte If You Come To Greet Me was ik destijds behoorlijk onder de indruk. Beats Of Seasons, de derde plaat van Laura Gibson, had de afgelopen maanden niet te klagen over aandacht en inmiddels ben ook ik met enige vertraging gevallen voor de muzikale charmes van de Amerikaanse. Beats Of Seasons is geproduceerd door Tucker Martine, die recent ook July Flame van Laura Veirs naar een hoger plan wist te tillen. De net als Laura Gibson vanuit Portland, Oregon, opererende Laura Veirs is overigens ook te horen op deze plaat, net als een aantal van de muzikanten die zo nadrukkelijk aanwezig zijn op haar laatste plaat, onder wie violist Eyvind Kang. Desondanks verschillen beide platen als dag en nacht van elkaar, of zoals Allmusic.com het onlangs zo treffend wist te verwoorden: “Beasts of Seasons makes even the relatively low-key July Flame seem like a nonstop dance party”. Laura Gibson nam Beasts Of Seasons op in een kamer die uitkeek op een begraafplaats en zo te horen leverde dit flink wat inspiratie op. Beasts Of Seasons is een aardedonkere plaat met beklemmende songs. Al deze songs hebben de akoestische gitaar en de hele mooie stem van Laura Gibson als basis, maar aan de oppervlakte zorgen voorzichtige strijkers, blazers, vervormde elektrische gitaren en nog een handvol andere instrumenten voor een bijna onheilspellende sfeer. Het maakt van Beasts Of Seasons een hele bijzondere plaat die zich met groot gemak weet te onderscheiden. In eerste instantie vond ik het allemaal wel erg donker, maar inmiddels hoor ik alleen maar bloedstollende songs van een bijna ongekende schoonheid. Ik stond tot dusver volledig achter mijn “vrouw met gitaar die eenvoudige folksongs speelt”-loze periodes, maar als ik hierdoor platen als deze ga missen, moet ik daar maar heel snel mee stoppen. Met Beasts Of Seasons heeft Laura Gibson een geweldige plaat gemaakt die me nog lang bij zal blijven. Ik kom er veel te laat mee, maar wat ben ik blij dat ik hem alsnog heb ontdekt. Erwin Zijleman