Sharon Van Etten - Tramp

De Amerikaanse singer-songwriter Sharon Van Etten debuteerde bijna drie jaar geleden met de behoorlijk ingetogen folkplaat Because I Was In Love. De sobere folkliedjes op de plaat bleken uiteindelijk over heel veel groeipotentie te beschikken, maar zoveel tijd kreeg het wat Spartaans aandoende debuut van de Amerikaanse (met Nederlandse voorouders) helaas niet. Van Etten sloeg in 2010 terug met het veel voller klinkende Epic; een plaat die wel kon rekenen op positieve recensies en ook op deze BLOG zeer warm werd onthaald. Op basis van Epic gunde ik Sharon Van Etten al een plekje tussen de betere vrouwelijke singer-songwriters van het moment en dit plekje dwingt ze definitief af met haar derde plaat, Tramp. Tramp klinkt nog veel volwassener en krachtiger dan zijn voorganger en laat horen dat Sharon Van Etten binnen het koninkrijk der vrouwelijke singer-songwriters een opvallend breed palet kan bestrijken. Tramp bevat een aantal rauwe songs die net zo goed van de hand van een jonge PJ Harvey hadden kunnen zijn, maar ook voor de wat meer ingetogen songs met invloeden uit de folk en de country ben je bij de Amerikaanse aan het juiste adres. Sharon Van Etten beschikt over een hele mooie stem die zowel lieflijk als rauw kan klinken. Het is direct het sterkste wapen van de Amerikaanse, al hebben ook haar vaardigheden als songwriter de afgelopen twee jaar enorm aan kracht gewonnen. Tramp valt niet alleen op door een mooie stem en sterke songs. Ook de productie en instrumentatie zijn van hoog niveau, wat de verdienste is van The National voorman Aaron Dessner, die de plaat samen met Van Etten produceerde, en een imposant legertje gastmuzikanten onder wie The Walkmen’s Matt Barrick, Doveman, Zach Condon (Beirut), Jenn Wasner (Wye Oak) en Julianna Barwick. De combinatie van sterke songs, een overtuigende stem en een trefzekere instrumentatie en productie maken van Tramp een plaat waarop de concurrentie zich zo maar stuk zou kunnen bijten. Op Tramp evenaart Sharon Van Etten immers het niveau van de top van het segment en lijkt ze afwisselend op PJ Harvey, Neko Case, Cat Power en Rachael Yamagata, al is ze door haar veelzijdigheid en eigenzinnigheid uiteindelijk toch vooral zichzelf. Of Sharon Van Etten op basis van haar derde plaat gaat doorbreken naar een breder publiek moeten we nog maar afwachten, maar Tramp is hier zeker goed genoeg voor. PJ Harvey maakte met Let England Shake volgens velen de beste plaat van 2011, maar ik had persoonlijk liever een andere plaat van haar gehoord. Sharon Van Etten heeft deze plaat gemaakt. Erwin Zijleman