Het is bijna niet te geloven, maar het is deze maand precies 21 jaar geleden dat het debuut van de Britse band The Auteurs verscheen. Om de volwassenheid van het debuut van The Auteurs te vieren verschijnt New Wave binnenkort in een 'expanded edition' met heel veel extra’s (meer dan 20 extra tracks). Hoe mooi deze extra’s (bonus-tracks, singles, demo's en akoestische versies) ook zijn, het gaat toch vooral om de hoofdmoot: New Wave. Die hoofdmoot viel in 1993 wat tussen wal en schip. In het betreffende jaar werd nog getreurd om de ondergang van de Madchester bands (met name The Stone Roses) en stonden de grote Britpop bands (Oasis, Blur) nog in de kinderschoenen. New Wave werd desondanks in Engeland zeer warm onthaald en omschreven als 'een Beatles plaat met alleen maar George Harrison songs' of 'een plaat van The Kinks die George Harrison hadden ingelijfd'. De boodschap zal duidelijk zijn: The Auteurs grossieren op New Wave in nagenoeg perfecte popsongs. Het zijn popsongs die niet zijn blijven hangen in de jaren 60 en 70, want de plaat heeft natuurlijk niet voor niets de titel New Wave gekregen. The Auteurs voorman en later zowel erkend als miskend genie Luke Haines maakt op New Wave geen geheim van zijn belangrijkste inspiratiebronnen (The Beatles en The Kinks), maar ook de new wave uit de late jaren 70 en de galmpop uit de jaren 80 hebben invloed gehad op de songs op het debuut van The Auteurs. Ik weet nog dat ik New Wave oppikte omdat het in de lokale platenzaak Apex (Leiden telde toen nog vele goed gesorteerde platenzaken en mag zich anno 2014 met zowel een Velvet als een Plato zeer gelukkig prijzen) uit de speakers kwam. Een halve song was voor mij genoeg om het debuut van The Auteurs aan te schaffen en daar heb ik geen seconde spijt van gehad. Luke Haines is op New Wave de grote Britse bands van de jaren 90 (denk ook zeker aan Pulp en Suede) mijlenver voor en tovert het ene na het andere briljante popliedje uit de hoge hoed. Mede door de eigenzinnigheid en eigenwijsheid van Luke Haines zouden The Auteurs nooit zo groot worden als de andere Britpop bands, maar op New Wave is deze eigenzinnigheid en eigenwijsheid nog een groot goed. New Wave klinkt na 21 jaar nog fris en urgent en dat geldt maar voor heel weinig platen uit het betreffende jaar. Luke Haines zou onder meerdere namen nog een aantal bijzondere platen maken en ook voor The Auteurs bleef het niet bij New Wave. Zo mooi en bijzonder als New Wave is het echter nooit meer geworden, al kwam de tweede nog in de buurt. Ik was de plaat nog zeker niet vergeten, maar dankzij de fraaie reissue bloeit de oude liefde weer helemaal op. New Wave van The Auteurs was 21 jaar geleden een briljante plaat en dat is het nog steeds. Verplichte kost voor iedere liefhebber van de Britse gitaarbands en in het rijtje grote Britse gitaarbands van weleer één van de smaakmakers. Erwin Zijleman