Hoe ik er aan kom weet ik eerlijk gezegd niet precies meer, maar sinds de digitale versie van New Home van April Marmara hier voor het eerst uit de speakers kwam, intrigeert deze plaat me hopeloos.
New Home van April Marmara ligt niet in de winkel, is ook niet beschikbaar via streaming media diensten als Spotify en Apple Music, maar is wel te beluisteren en aan te schaffen via de bandcamp pagina van April Marmara.
Via deze bandcamp pagina weet ik dat ze uit het Portugese Lissabon (over de bijzondere geschiedenis van deze stad is onlangs overigens het uitstekende boek De Witte Stad van Jule Hinrichs verschenen) komt en dat er op New Home vier muzikanten zijn te horen.
Het ingetogen geluid op New Home wordt bepaald door akoestische gitaren en wordt aangevuld met organisch klinkende keyboards, een harmonium, wat eenvoudige percussie en een incidenteel prominent aanwezige viool. Ene Beatriz Diniz schreef alle songs en neemt de belangrijkste vocalen voor haar rekenen en dankzij de kunsten van Google Translate weet ik inmiddels dat April Marmara het alter ego is van deze Beatriz Diniz.
Bij Lissabon denk ik in eerste instantie aan fado, maar met fado heeft de muziek van April Marmara helemaal niets te maken. New Home heeft zich vooral laten beïnvloeden door de psychedelische folk zoals deze in de jaren 60 werd gemaakt door de afgelopen jaren herontdekte folkzangeressen als Karen Dalton, Linda Perhacs en Judee Sill.
De singer-songwriter uit Lissabon slaat met haar bijzondere stem echter ook een brug naar de gepassioneerde voordracht van Patti Smith en vindt bovendien aansluiting bij alternatieve folkies van deze tijd, waarvan met name Marissa Nadler, Beth Orton en Josephine Foster relevant vergelijkingsmateriaal aandragen.
New Home bevat tien songs, waarvan er vier meer dan vijf minuten duren. Met name in de wat langere tracks maakt April Marmara indruk met atmosferische en bezwerende klanken die je langzaam maar zeker het muzikale universum van Beatriz Diniz in trekken. Het zijn klanken waarin veel herhaling zit, maar waarin ook op fascinerende wijze naar een climax wordt toegewerkt.
De zang van Beatriz Diniz is even bezwerend en dynamisch als de instrumentatie op New Home, waarvan vooral het gitaarwerk steeds meer indruk maakt. De Portugese singer-songwriter kan aansluiten bij de eigenzinnige folkies uit het verre verleden of hun soortgenoten uit het verleden, maar kan ook fel uithalen, waarbij zoals gezegd flarden Patti Smith, maar zeker ook flarden Grace Slick opduiken.
New Home is zeker geen makkelijke plaat, maar wanneer je vatbaar bent voor de even ingetogen als meeslepende klanken van April Marmara en gevoelig bent voor de indringende zang van Beatriz Diniz, is het een plaat die steeds weer geheimen prijs geeft en steeds mooier en indrukwekkender wordt. Zeker bij eerste beluistering is het debuut van de Portugese muzikante een behoorlijk ruwe diamant, maar iedere keer dat je je laat betoveren door de bijzondere songs op de plaat gaat deze diamant wat feller fonkelen.
Ik kan persoonlijk lang niet alle alternatieve folkies van het moment verdragen, maar New Home van April Marmara is een plaat van een bijzondere schoonheid en intensiteit. Het is bovendien een plaat met een hypnotiserend karakter, die de warme stad verruilt voor donkere bossen waarin het niet alleen koel is, maar ook bijzondere dingen gebeuren. Zoals eerder gezegd een plaat die hopeloos intrigeert en echt veel meer verdient dan een bestaan als betrekkelijk anonieme bandcamp release. Erwin Zijleman
New Home van April Marmara beluisteren en in huis halen? Ga snel naar de bandcamp pagina van de muzikante uit het momenteel snikhete Lissabon: https://aprilmarmara.bandcamp.com/album/new-home.
Nu ook op Spotify gelukkig: