De Amerikaanse muzikant Jim Lauderdale leverde met het vorig jaar verschenen London Southern een onverwachte jaarlijstjesplaat af.
Op London Southern werkte de zeer productieve Amerikaan (hij heeft inmiddels zo’n 30 albums op zijn naam staan en maakt pas sinds het begin van de jaren 90 platen) samen met de band van Nick Lowe en schoven ook Nick Lowe producers Neil Brockbank en Robert Trehern aan. Het zorgde voor wat subtiele Britse accenten op een plaat die voor het grootste deel was geworteld in de soul en rhythm & blues uit het diepe zuiden van de Verenigde Staten.
Het bleek een gouden greep. De meeste andere platen die ik van Jim Lauderdale in de kast heb staan passen in de hokjes country en bluegrass, maar soul en rhythm & blues bleken de Amerikaan wat mij betreft nog veel beter te liggen.
Op Time Flies borduurt Jim Lauderdale in een beperkt aantal tracks voort op het geluid van de bejubelde voorganger, maar de muzikant uit Nashville, Tennessee, laat op zijn nieuwe plaat vooral horen dat hij ook alle andere genres die hij beheerst niet is vergeten. Het levert een zeer gevarieerde plaat op, die op het eerste gehoor wat minder indruk maakt dan het veel consistentere London Southern, maar na even doorbijten winnen veel van de songs op de plaat aan kracht.
Ik vind Jim Lauderdale op Time Flies het best wanneer hij kiest voor soulvolle songs in de lijn van de songs op London Southern, maar ook de op het eerste gehoor wat traditioneel aandoende country en bluegrass songs worden snel beter.
Time Flies werd opgenomen in Nashville, Tennessee, waar een prima band en flink wat gastmuzikanten kwamen opdraven. In muzikaal opzicht klinkt het allemaal geweldig, waarbij vooral opvalt hoe mooi ingetogen en soms broeierig de muzikanten kunnen spelen.
Het bredere palet aan stijlen biedt Jim Lauderdale de kans om te laten horen dat hij over meerdere stemmen beschikt. In de met rhythm & blues en countrysoul doorspekte songs zit de stem van de Amerikaan dicht tegen die van Van Morrison aan, maar wanneer Lauderdale kiest voor pure country klinkt de zang op de plaat duidelijk anders.
Zeker wanneer vrouwenvocalen worden ingezet voor de ondersteuning klinken de countrysongs op de plaat erg lekker, al zal enige liefde voor hele traditionele country nodig zijn om echt te kunnen genieten van deze kant van Jim Lauderdale. De muzikant uit Nashville beperkt zich zeker niet tot rhythm & blues, soul en country, want Time Flies bevat ook een aantal laid-back songs en een aantal songs met jazzy accenten en songs met invloeden uit de Swing.
Het maakt van Time Flies is zeer veelzijdige, maar ook wat fragmentarische plaat. Time Flies blijft daarom achter bij het fantastische London Southern, maar dat was ook een plaat in de buitencategorie. Zo hoog rijkt de nieuwe van Jim Lauderdale niet, maar omdat het aantal prima songs blijft groeien is het wat mij betreft wel degelijk een krent uit de pop. Erwin Zijleman
De nieuwe plaat van Jim Lauderdale is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://jimlauderdale.bandcamp.com/album/time-flies (al worden de tarieven voor verzenden vanuit de VS helaas steeds idioter).