Als kleinzoon van de legendarische bluesmuzikant R.L. Burnside beschikt Cedric Burnside in ieder geval over de juiste muzikale genen, maar dat is nog geen garantie op succes. Met I Be Trying laat de Amerikaanse muzikant echter horen dat de appel niet ver van de boom is gevallen. Cedric Burnside beschikt over een prima stem en is een geweldig gitarist. Hij kan op zijn nieuwe album uit de voeten met de blues van zijn opa, maar staat ook open voor invloeden uit andere tijden en andere genres. I Be Trying is een bijzonder lekker album, dat je de hele speelduur meesleept, maar het is ook heel erg goed. Ik had hem niet zo op het netvlies, maar dit is echt een hele grote.
Ik weet dat Cedric Burnside de kleinzoon is van de legendarische bluesmuzikant R.L. Burnside, maar hier houdt mijn kennis ook meteen op. De jonge Burnside telg, ook al 42 jaar oud inmiddels trouwens, heeft in verschillende gedaanten (Burnside Exploration, Cedric Burnside Project en sinds 2018 als Cedric Burnside) al meerdere albums afgeleverd, maar ze zijn allemaal aan mij voorbij gegaan.
Zijn tweede soloalbum onder zijn eigen naam heb ik wel direct opgepikt en dat is deels de verdienste van The Black Keys, die de opa van Cedric eerden op hun eerder dit jaar verschenen album Delta Kream. Ik mag The Black Keys dankbaar zijn voor het ontdekken van de muziek van Cedric Burnside, want het onlangs verschenen I Be Trying is een heerlijk album van een uitstekend muzikant.
De uit muzikant uit Holly Springs, Mississippi, kreeg de muziek thuis met de paplepel ingegoten van zijn muzikale ouders en omdat het gezin inwoonde bij opa Robert Lee (natuurlijk beter bekend als R.L.), deed opa ook nog een flinke duit in het zakje. Cedric Burnside heeft daarom inmiddels al zo’n 30 jaar ervaring in de muziek en heeft bovendien de muzikale genen van zijn grootvader geërfd.
Het is allemaal te horen op I Be Trying, dat niet alleen een heerlijk bluesalbum is, maar ook veel meer dan dat. In de bluesy tracks op het album grijpt Cedric Burnside nadrukkelijk terug op de Mississippi blues uit het verre verleden, al klinkt het wel wat moderner dan de meeste andere albums in het genre.
Cedric Burnside is een prima zanger en boven alles een geweldig gitarist, die zowel op de akoestische gitaar als op de elektrische gitaar wonderen verricht. Het bluesy gitaarspel op het album is om je vingers bij af te likken en komt ook nog eens geweldig uit de speakers.
Dat laatste is de verdienste van de legendarische producer Lawrence "Boo" Mitchell, die in zijn Royal Studio in Memphis eerder werkte met onder andere Al Green, Solomon Burke, Lamont Dozier, Rod Stewart en John Mayer. Deze Boo Mitchell heeft ook het nieuwe album van Cedric Burnside prachtig geproduceerd. De band lijkt bij je in de huiskamer te spelen, waarbij met name het gitaarwerk en de zang uit de speakers knallen.
De jongere Burnside telg werd verder bijgestaan door een fantastische ritmesectie en gastmuzikant Luther Dickinson (North Mississippi Allstars), maar het meeste doet de Amerikaanse bluesmuzikant zelf (in een aantal songs neemt hij zelf ook nog eens zeer verdienstelijk de drums voor zijn rekening).
Cedric Burnside kan op I Be Trying uitstekend uit de voeten met de bluesmuziek zoals die in verleden werd gemaakt, maar hij kan nog meer. Blues is absoluut de hoofdmoot op het album, maar de muzikant uit Mississippi kan ook uit de voeten met invloeden uit omliggende genres met hier en daar een vleugje soul of funk.
I Be Trying is een bijzonder lekkend klinkend album dat echt geen moment verveelt, maar luister nog net wat beter en je hoort hoe goed het gitaarwerk op het album is. Cedric Burnside speelt rauw maar ook gevoelig en zoekt bovendien met enige regelmaat een uitweg van de gebaande paden. Het levert een album op dat laat horen dat de muziek die zijn opa R.L. Burnside lang geleden op de kaart zette nog steeds springlevend en relevant is. Erwin Zijleman
De muziek van Cedric Burnside is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse muzikant: https://cedricburnside.bandcamp.com/album/i-be-trying.