Een nieuw album van Heather Nova vind ik altijd interessant, maar ik had eerlijk gezegd geen hele hoge verwachtingen bij het verschijnen van Breath & Air. De Amerikaanse muzikante maakte de afgelopen jaren prima albums, maar het was lang niet zo goed als in de beste dagen van Heather Nova. Verwachtingen komen gelukkig niet altijd uit, want met Breath And Air heeft de Amerikaanse muzikante een wonderschoon album gemaakt. Breath And Air valt op door een fraaie productie en hele mooie klanken, door persoonlijke en aansprekende songs en zeker ook door de stem van Heather Nova, die echt prachtig zingt. Oyster blijft een meesterwerk, maar het nieuwe album van Heather Nova is minstens even goed.
Bij Heather Nova denk ik nog altijd direct aan haar album Oyster uit 1994. Het tweede album van de op Bermuda geboren singer-songwriter is voor mij een van de betere albums uit de jaren 90. Het is een album dat is verbonden met allerlei herinneringen, zo denk ik bij Walk This World en Throwing Fire At The Sun onmiddellijk aan een woeste taxirit door Vietnam, maar het is ook een album waarop Heather Nova ver boven zichzelf uit steeg.
Oyster is een album met geweldige songs en prachtige muziek, maar het is vooral een album waarop de stem van Heather Nova zorgde voor de ultieme verleiding en betovering. Oyster is het enige album van Heather Nova waar ik nog met enige regelmaat naar luister, want de Amerikaanse muzikante heeft ook flink wat mindere albums gemaakt.
De afgelopen jaren is Heather Nova echter weer in betere doen, al kwamen prima albums als Pearl en Other Shores wat mij betreft nog niet echt in de buurt van Oyster. Dat mag je misschien ook niet meer verwachten van een muzikante die inmiddels meer dan 30 jaar muziek maakt, maar het deze week verschenen Breath And Air vind ik echt een enorme verrassing. Het is een album dat ik direct bij eerste beluistering al schaarde onder de beste Heather Nova albums en nadat ik het album meerdere keren heb beluisterd ben ik nog veel positiever over Breath And Air.
Heather Nova nam haar nieuwe album op in het Zuid-Engelse Devon, waarbij ze samen werkte met producer Chris Bond, die vooral bekend is van zijn werk voor Ben Howard. De twee namen de tijd voor Breath And Air en dat hoor je, want wat klinkt het album prachtig. Heather Nova heeft met Breath And Air een redelijk ingetogen album gemaakt, maar de instrumentatie is lang niet altijd ingetogen.
Een deel van de songs klinkt akoestisch, terwijl een ander deel vertrouwt op synths. Het klinkt af en toe behoorlijk vol, maar de instrumentatie op het album is zeer smaakvol, zeker als ook nog eens prachtige cello klanken opduiken. Hoe mooi het allemaal in elkaar zit hoor je wanneer je het album met de koptelefoon beluistert en je kunt verbazen over de vele prachtige details.
Ik vond met name de songs van Heather Nova tegenvallen op haar wat mindere album, maar de songs op Breath And Air zijn niet alleen mooi ingekleurd maar ook zeer aansprekend. Het zijn persoonlijke songs die niet onder doen voor de beste songs die Heather Nova in het verleden schreef en dat zegt wat.
Het mooiste heb ik nog niet eens genoemd, want dat is de stem van de Amerikaanse muzikante. Het is nog altijd de engelachtige stem die in 1994 zoveel indruk maakte, maar de zang van Heather Nova klinkt ook rijper en doorleefder, waardoor ik de zang op Breath And Air misschien nog wel mooier vind dan op Oyster en de andere vroege albums. Alle onderdelen op het album zijn mooi, maar ze weten elkaar ook nog eens op indrukwekkende wijze te versterken. De muziek op het album zorgt voor een warme en intieme sfeer en het is een sfeer waarin de zang van Heather Nova uitstekend gedijt.
Als je mij een paar weken geleden had gevraagd of Heather Nova ooit nog eens het niveau van Oyster zou halen zou ik onmiddellijk nee hebben gezegd, maar hoe vaker ik naar Breath And Air luister hoe meer ik er van overtuigd raak dat Oyster wel eens overtroffen kan zijn door dit prachtige nieuwe album. Wat een aangename en wat mij betreft sensationele verrassing. Erwin Zijleman
