Johnny Lloyd ontdekte ik een jaar of zes geleden min of meer bij toeval, maar vervolgens was de Britse muzikant wel goed voor drie jaarlijstjesalbums op rij. Sindsdien bracht hij een hoop materiaal uit in de vorm van ‘tussendoortjes’, maar op Punchline keert de briljante singer-songwriter Johnny Lloyd weer terug. Punchline klinkt als de spreekwoordelijke omgevallen platenkast, maar de Britse muzikant geeft ook zijn eigen draai aan alle invloeden uit het verleden en komt wederom op de proppen met songs die je eindeloos wilt koesteren. Johnny Lloyd was voor mij wat uit beeld de afgelopen jaren, maar met Punchline is hij gelukkig weer helemaal terug.
Ik probeerde het in 2019 heel vaak met Next Episode Starts In 15 Seconds, het officiële debuutalbum van de Britse muzikant Johnny Lloyd. Heel lang hoorde ik niet zo heel veel in de songs van Johnny Lloyd, tot ik ze opeens briljant vond en Next Episode Starts In 15 Seconds begon te koesteren.
De Britse muzikant speelde voordat hij begon aan een solocarrière in Britse bands als Tribes en Operahouse, maar trok uiteindelijk vooral de aandacht met zijn wat roekeloze levensstijl, zijn psychische problemen en zijn relatie met de Britse actrice Billie Piper. De persoonlijke songs op het debuutalbum van Johnny Lloyd deden wel wat denken aan Elliott Smith, al vond ik de voor een belangrijk deel akoestische songs op het album ook typisch Brits.
Johnny Lloyd haalde met zijn debuutalbum mijn jaarlijstje en herhaalde dit kunstje in 2020 en 2021 met de albums Cheap Medication en La La La, die nog beter en veelzijdiger waren dan het fantastische debuutalbum. Tussen de genoemde drie albums in maakte de Britse muzikant nog een handvol andere albums gevuld met onder andere ruwe demo’s en songs voor soundtracks van tv-series. Ook na La La La is nog heel veel muziek van Johnny Lloyd verschenen, maar omdat het vooral ging om EP’s en soundtracks zijn ze mij niet opgevallen.
Ik ga er nog zeker naar luisteren, maar voorlopig gaat al mijn aandacht uit naar het deze week verschenen Punchline, dat wordt gepresenteerd als de echte opvolger van La La La uit 2021. Johnny Lloyd poseerde op de cover van zijn debuutalbum nog met zijn destijds zwangere vriendin Billie Piper, maar vorig jaar liep hun relatie op de klippen. Het heeft wel wat sporen nagelaten op het nieuwe album van de Britse muzikant, maar Punchline is zeker niet alleen een breakup album.
Punchline opent verrassend opgewekt met blazers, maar het album bevat zeker niet alleen zonnestralen. Johnny Lloyd laat wel weer direct horen dat hij een geweldig songwriter is en dat houdt hij ook dit keer een album lang vol. De Britse muzikant laat zich ook op Punchline inspireren door een aantal decennia Britse en Amerikaanse popmuziek, waarbij ook dit keer Elliott Smith opduikt als vergelijkingsmateriaal, maar ook de nodige groten uit de Britse popmuziek voorbij komen.
Als ik Punchline vergelijk met het inmiddels zes jaar oude Next Episode Starts In 15 Seconds moet ik concluderen dat Johnny Lloyd in deze zes jaar reuzenstappen heeft gezet. Op zijn debuutalbum klonken zijn songs nog als ruwe diamanten, maar op het nieuwe album van de Britse muzikanten schitteren ze uitbundig. De groei hoor je ook terug in de muziek, die voller en veelzijdiger klinkt, en zeker ook in de zang, die een stuk minder lo-fi klinkt dan zes jaar geleden.
Johnny Lloyd is nog altijd behoorlijk onbekend, maar het grote publiek, dat hij al verdiende met Next Episode Starts In 15 Seconds, Cheap Medication en La La La moet er nu echt maar eens komen. Punchline is een tijdloos singer-songwriter album en het is een album dat vol staat met songs van een niveau dat maar weinigen gegeven is. Het is misschien gemaakt door een enfant terrible, maar dat zijn wel vaker de beste en meest interessante muzikanten. Punchline staat op lang niet alle releaselijsten deze week, maar het is echt een van de grote releases van de eerste week van de tweede maand van het jaar. Erwin Zijleman
Punchline van Johnny Lloyd is verkrijgbaar via de Mania webshop: