The Naked And Famous - Passive Me, Agressive You
Wat kan de neiging om alle muziek in hokjes proberen te duwen je toch op het verkeerde been zetten. Passive Me, Aggressive You, het debuut van de Nieuw-Zeelandse band The Naked And Famous, heb ik al heel lang liggen, maar dankzij het label electropop had ik er tot dusver steeds geen zin in. Tot ik een paar dagen geleden bij toeval op de radio een briljant popliedje hoorde van, juist ja, The Naked And Famous. Sindsdien ben ik behoorlijk verslingerd geraakt aan Passive Me, Aggressive You en begrijp ik opeens alle lovende woorden in de pers. Het zal duidelijk zijn dat je The Naked And Famous met het label electropop flink tekort doet. De band uit Nieuw Zeeland schudt op haar debuut met achteloos gemak het ene na het andere briljante en volstrekt onweerstaanbare popliedje uit de mouw. Het zijn popliedjes waarin het geluid voor een belangrijk deel wordt bepaald door elektronica, maar op de achtergrond spelen de vaak gruizige gitaren en de onrustige drumpartijen een niet te onderschatten rol. De meest in het oor springende elementen in de muziek van The Naked en Famous zijn echter de heerlijke boy-girl vocalen van Alisa Xayalith en Thom Powers en hun voorliefde voor betoverende melodieën en grootse refreinen. The Naked And Famous maakt op haar debuut het soort popliedjes dat je maar één keer hoeft te horen om vervolgens nooit meer te vergeten. Omdat veel van de songs een ruw of eigenwijs randje hebben, bijvoorbeeld wanneer instrumenten de bocht uit vliegen of de vocalen op een aangename manier schreeuwerig worden, is het debuut van The Naked And Famous echter ook een plaat die je blijft verbazen en hierdoor blijft groeien. Met name wanneer de synths stevig worden ingezet hebben de songs van The Naked And Famous wel wat van die van Orchestral Manoeuvres In The Dark en The Human League, al is de muziek van de Nieuw-Zeelanders veel eigentijdser dan die van alle andere bands die een graantje proberen mee te pikken van de revival van 80s synth-pop en geeft het net als bijvoorbeeld MGMT een eigen draai aan de invloeden uit het inmiddels verre verleden. Passive Me, Aggressive You beperkt zich bovendien niet tot synth-pop. Het debuut van The Naked And Famous schuwt ook uitstapjes richting indierock, shoegaze, indiepop of postpunk niet en gelukkig houdt de band ook in deze uitstapjes vast aan haar sterkste wapens: de vocalen, de melodieën en de refreinen. Passive Me, Aggressive You bevat een aantal uitschieters, waaronder Young Blood dat me op de radio onmiddellijk wist te verleiden, maar ook een aantal wat mindere tracks. De minpuntjes vergeef ik een beginnend bandje graag, zeker omdat de uitschieters stuk voor stuk songs zijn om te koesteren. 2011 is tot dusver een prachtig muziekjaar zonder al te veel memorabele debuten. Deze plaat van The Naked And Famous is er echter absoluut een. Laat je niet misleiden door hokjes en etiketten. Erwin Zijleman
Wat kan de neiging om alle muziek in hokjes proberen te duwen je toch op het verkeerde been zetten. Passive Me, Aggressive You, het debuut van de Nieuw-Zeelandse band The Naked And Famous, heb ik al heel lang liggen, maar dankzij het label electropop had ik er tot dusver steeds geen zin in. Tot ik een paar dagen geleden bij toeval op de radio een briljant popliedje hoorde van, juist ja, The Naked And Famous. Sindsdien ben ik behoorlijk verslingerd geraakt aan Passive Me, Aggressive You en begrijp ik opeens alle lovende woorden in de pers. Het zal duidelijk zijn dat je The Naked And Famous met het label electropop flink tekort doet. De band uit Nieuw Zeeland schudt op haar debuut met achteloos gemak het ene na het andere briljante en volstrekt onweerstaanbare popliedje uit de mouw. Het zijn popliedjes waarin het geluid voor een belangrijk deel wordt bepaald door elektronica, maar op de achtergrond spelen de vaak gruizige gitaren en de onrustige drumpartijen een niet te onderschatten rol. De meest in het oor springende elementen in de muziek van The Naked en Famous zijn echter de heerlijke boy-girl vocalen van Alisa Xayalith en Thom Powers en hun voorliefde voor betoverende melodieën en grootse refreinen. The Naked And Famous maakt op haar debuut het soort popliedjes dat je maar één keer hoeft te horen om vervolgens nooit meer te vergeten. Omdat veel van de songs een ruw of eigenwijs randje hebben, bijvoorbeeld wanneer instrumenten de bocht uit vliegen of de vocalen op een aangename manier schreeuwerig worden, is het debuut van The Naked And Famous echter ook een plaat die je blijft verbazen en hierdoor blijft groeien. Met name wanneer de synths stevig worden ingezet hebben de songs van The Naked And Famous wel wat van die van Orchestral Manoeuvres In The Dark en The Human League, al is de muziek van de Nieuw-Zeelanders veel eigentijdser dan die van alle andere bands die een graantje proberen mee te pikken van de revival van 80s synth-pop en geeft het net als bijvoorbeeld MGMT een eigen draai aan de invloeden uit het inmiddels verre verleden. Passive Me, Aggressive You beperkt zich bovendien niet tot synth-pop. Het debuut van The Naked And Famous schuwt ook uitstapjes richting indierock, shoegaze, indiepop of postpunk niet en gelukkig houdt de band ook in deze uitstapjes vast aan haar sterkste wapens: de vocalen, de melodieën en de refreinen. Passive Me, Aggressive You bevat een aantal uitschieters, waaronder Young Blood dat me op de radio onmiddellijk wist te verleiden, maar ook een aantal wat mindere tracks. De minpuntjes vergeef ik een beginnend bandje graag, zeker omdat de uitschieters stuk voor stuk songs zijn om te koesteren. 2011 is tot dusver een prachtig muziekjaar zonder al te veel memorabele debuten. Deze plaat van The Naked And Famous is er echter absoluut een. Laat je niet misleiden door hokjes en etiketten. Erwin Zijleman