Larkin Poe - Band For All Seasons
Jessica, Megan en Rebecca Lovell maakten in 2009 als The Lovell Sisters het naar veel meer smakende Time To Grow. Tijd om te groeien kregen de zusjes helaas niet, want toen Time To Grow nog maar net in de winkel lag, ging Jessica haar eigen weg. Megan en Rebecca gingen verder als Larkin Poe en brachten het afgelopen jaar een viertal minalbums uit: Spring, Summer, Fall en Winter. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ze alle vier heb gemist en vrees dat ik hier niet alleen in sta. Heel erg is dat niet, want de vier schijfjes zijn nu samen verpakt in een box-set die luistert naar de naam Band For All Seasons. Band For All Seasons bevat 31 tracks en het zijn tracks van een verrassend hoog niveau. Vergeleken met de muziek van The Lovell Sisters, die diep was geworteld in de bluegrass en traditionele countrymuziek, klinkt de muziek van Larkin Poe een stuk moderner en lichtvoetiger. Invloeden uit de bluegrass en traditionele country zijn vanwege de instrumenten die de zusjes bespelen (mandoline, ukelele, dobro en lap steel) niet helemaal verdwenen, maar invloeden uit de folk, pop, jazz en rock hebben duidelijk aan terrein gewonnen. De fris klinkende muziek van Larkin Poe doet me geregeld denken aan die van Nickel Creek, maar Larkin Poe schuift net zo makkelijk op in de richting van de Dixie Chicks of zelfs 10,000 Maniacs. Hoewel de vier minialbums zich in dezelfde genres bewegen en met dezelfde muzikanten zijn gemaakt, klinkt de invloed van de seizoenen subtiel door. Spring en Summer zijn wat lichtvoetiger en zonniger, terwijl Fall en Winter net wat meer ruimte bieden aan de wat donkerdere en melancholischere tracks. In vrijwel alle tracks vallen drie dingen op. Allereerst klinken de stemmen van Megan en Rebecca niet alleen prachtig bij elkaar, maar versterken deze stemmen elkaar ook, wat het nodige kippenvel oplevert. Hiernaast is de instrumentatie wonderschoon en zeer trefzeker. De traditioneel klinkende instrumenten die de zusjes Lovell zelf bespelen worden fraai gecontrasteerd door de wat meer pop en rock georiënteerde instrumenten van de band, wat een bijzonder en ook nog eens aangenaam geluid oplevert. Tenslotte zijn de dames van Larkin Poe zeer getalenteerde songwriters, die hun hand niet omdraaien voor toegankelijke deuntjes, maar ook niet vies zijn van wat meer diepgang. De vier cd’s van Band For All Seasons doen het uitstekend in de auto, maar doen ook op mijn iPod inmiddels uitstekende zaken. Het blijft jammer dat The Lovell Sisters zo snel uit elkaar zijn gevallen, maar met Larkin Poe is een uitstekend en misschien zelfs wel beter alternatief voorhanden. Band Of All Seasons laat 31 tracks lang horen over hoeveel talent Megan en Rebecca Lovell beschikken en smaakt naar veel meer. Valt er dan helemaal niets te klagen? Jawel, de getekende hoesjes van de vier minialbums vind ik veel mooier dan de wat saaie foto op de voorkant van het boxje. Zet ze los in de kast en ook dit minpuntje is als sneeuw voor de zon verdwenen. Erwin Zijleman
Jessica, Megan en Rebecca Lovell maakten in 2009 als The Lovell Sisters het naar veel meer smakende Time To Grow. Tijd om te groeien kregen de zusjes helaas niet, want toen Time To Grow nog maar net in de winkel lag, ging Jessica haar eigen weg. Megan en Rebecca gingen verder als Larkin Poe en brachten het afgelopen jaar een viertal minalbums uit: Spring, Summer, Fall en Winter. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ze alle vier heb gemist en vrees dat ik hier niet alleen in sta. Heel erg is dat niet, want de vier schijfjes zijn nu samen verpakt in een box-set die luistert naar de naam Band For All Seasons. Band For All Seasons bevat 31 tracks en het zijn tracks van een verrassend hoog niveau. Vergeleken met de muziek van The Lovell Sisters, die diep was geworteld in de bluegrass en traditionele countrymuziek, klinkt de muziek van Larkin Poe een stuk moderner en lichtvoetiger. Invloeden uit de bluegrass en traditionele country zijn vanwege de instrumenten die de zusjes bespelen (mandoline, ukelele, dobro en lap steel) niet helemaal verdwenen, maar invloeden uit de folk, pop, jazz en rock hebben duidelijk aan terrein gewonnen. De fris klinkende muziek van Larkin Poe doet me geregeld denken aan die van Nickel Creek, maar Larkin Poe schuift net zo makkelijk op in de richting van de Dixie Chicks of zelfs 10,000 Maniacs. Hoewel de vier minialbums zich in dezelfde genres bewegen en met dezelfde muzikanten zijn gemaakt, klinkt de invloed van de seizoenen subtiel door. Spring en Summer zijn wat lichtvoetiger en zonniger, terwijl Fall en Winter net wat meer ruimte bieden aan de wat donkerdere en melancholischere tracks. In vrijwel alle tracks vallen drie dingen op. Allereerst klinken de stemmen van Megan en Rebecca niet alleen prachtig bij elkaar, maar versterken deze stemmen elkaar ook, wat het nodige kippenvel oplevert. Hiernaast is de instrumentatie wonderschoon en zeer trefzeker. De traditioneel klinkende instrumenten die de zusjes Lovell zelf bespelen worden fraai gecontrasteerd door de wat meer pop en rock georiënteerde instrumenten van de band, wat een bijzonder en ook nog eens aangenaam geluid oplevert. Tenslotte zijn de dames van Larkin Poe zeer getalenteerde songwriters, die hun hand niet omdraaien voor toegankelijke deuntjes, maar ook niet vies zijn van wat meer diepgang. De vier cd’s van Band For All Seasons doen het uitstekend in de auto, maar doen ook op mijn iPod inmiddels uitstekende zaken. Het blijft jammer dat The Lovell Sisters zo snel uit elkaar zijn gevallen, maar met Larkin Poe is een uitstekend en misschien zelfs wel beter alternatief voorhanden. Band Of All Seasons laat 31 tracks lang horen over hoeveel talent Megan en Rebecca Lovell beschikken en smaakt naar veel meer. Valt er dan helemaal niets te klagen? Jawel, de getekende hoesjes van de vier minialbums vind ik veel mooier dan de wat saaie foto op de voorkant van het boxje. Zet ze los in de kast en ook dit minpuntje is als sneeuw voor de zon verdwenen. Erwin Zijleman