Jolie Holland &The Grand Chandeliers - Pint Of Blood
Jolie Holland stond ooit aan de basis van The Be Good Tanyas, maar maakt inmiddels al weer een jaar of acht soloplaten. Dat doet ze zeker niet onverdienstelijk, want haar eerste vier platen werden in redelijk brede kring opgepikt, overladen met positieve recensies en bejubeld door niemand minder dan Tom Waits. Het zal voor plaat nummer 5, het vorige week verschenen Pint Of Blood, niet anders lopen, want ook dit is er weer een van bijzonder hoge kwaliteit. Waar Jolie Holland tot dusver werkte met gastmuzikanten van divers pluimage, heeft ze dit keer een band om zich heen geformeerd, The Grand Chandeliers, waarin overigens stergitarist Marc Ribbot (die ook was te horen op de vorige plaat van Jolie Holland) opduikt als gast. Jolie Holland sloeg op al haar vorige platen een net iets andere weg in dan op basis van de voorganger werd verwacht en dit doet ze ook op Pint Of Blood. Waar op haar eerste platen de ingetogen folk domineerde, horen we op Pint Of Blood veelvuldige uitstapjes richting pop en soul en kiest Jolie Holland ook net wat vaker voor een wat steviger geluid. Pint Of Blood is naar verluid geïnspireerd door Neil Young’s Zuma en met name in de wat stevigere tracks is dit goed te horen. In deze tracks schuift Jolie Holland wat op in de richting van Lucinda Wlliams, maar in de meer soulvolle tracks hoor ik flink wat van de geweldige muziek die Frazey Ford vorig jaar liet horen op het prachtige Obadiah; absoluut één van de betere rootsplaten van 2010. Dat is op zich grappig want Jolie Holland en Frazey Ford speelden ooit samen in The Be Good Tanyas en waren het destijds in muzikaal opzicht heel wat minder eens. Pint Of Blood is met name door de invloeden uit de pop een veel toegankelijkere plaat dan de eerste platen van Jolie Holland, al klinkt haar muziek ondanks de modernere invloeden gelukkig nog steeds puur en authentiek. Wel klinkt Pint Of Blood wat meer ontspannen dan we van Jolie Holland gewend zijn. Jolie en haar band spelen lekker losjes, wat de plaat een bijzonder aangename sfeer geeft, die past bij het seizoen. Pint Of Blood sluit in muzikaal opzicht aan bij meerdere recent verschenen platen in het genre, maar de stem van Jolie Holland blijft een geval apart. Net als de al eerder genoemde Frazey Ford beschikt Jolie Holland over een rauw en soulvol stemgeluid dat associaties oproept met de stem van Billie Holiday. Het is een geluid dat uitstekend past bij de sobere en melancholische songs die Jolie Holland tot dusver maakte, maar ook in het ontspannen en wat luchtigere geluid van Pint Of Blood komen de bijzondere vocalen van Jolie Holland uitstekend tot zijn recht. Jolie Holland voldoet ook op Pint Of Blood weer moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen die we met betrekking tot haar platen hebben en heeft bovendien een plaat gemaakt die weer net iets beter is dan zijn voorgangers en ook weer net wat anders klinkt. Het onderstreept voor de vijfde maal op rij de niet te onderschatten kwaliteiten van Jolie Holland. Pint Of Blood is een must voor iedereen die de rootsmuziek een warm hart toedraagt. Erwin Zijleman
Jolie Holland stond ooit aan de basis van The Be Good Tanyas, maar maakt inmiddels al weer een jaar of acht soloplaten. Dat doet ze zeker niet onverdienstelijk, want haar eerste vier platen werden in redelijk brede kring opgepikt, overladen met positieve recensies en bejubeld door niemand minder dan Tom Waits. Het zal voor plaat nummer 5, het vorige week verschenen Pint Of Blood, niet anders lopen, want ook dit is er weer een van bijzonder hoge kwaliteit. Waar Jolie Holland tot dusver werkte met gastmuzikanten van divers pluimage, heeft ze dit keer een band om zich heen geformeerd, The Grand Chandeliers, waarin overigens stergitarist Marc Ribbot (die ook was te horen op de vorige plaat van Jolie Holland) opduikt als gast. Jolie Holland sloeg op al haar vorige platen een net iets andere weg in dan op basis van de voorganger werd verwacht en dit doet ze ook op Pint Of Blood. Waar op haar eerste platen de ingetogen folk domineerde, horen we op Pint Of Blood veelvuldige uitstapjes richting pop en soul en kiest Jolie Holland ook net wat vaker voor een wat steviger geluid. Pint Of Blood is naar verluid geïnspireerd door Neil Young’s Zuma en met name in de wat stevigere tracks is dit goed te horen. In deze tracks schuift Jolie Holland wat op in de richting van Lucinda Wlliams, maar in de meer soulvolle tracks hoor ik flink wat van de geweldige muziek die Frazey Ford vorig jaar liet horen op het prachtige Obadiah; absoluut één van de betere rootsplaten van 2010. Dat is op zich grappig want Jolie Holland en Frazey Ford speelden ooit samen in The Be Good Tanyas en waren het destijds in muzikaal opzicht heel wat minder eens. Pint Of Blood is met name door de invloeden uit de pop een veel toegankelijkere plaat dan de eerste platen van Jolie Holland, al klinkt haar muziek ondanks de modernere invloeden gelukkig nog steeds puur en authentiek. Wel klinkt Pint Of Blood wat meer ontspannen dan we van Jolie Holland gewend zijn. Jolie en haar band spelen lekker losjes, wat de plaat een bijzonder aangename sfeer geeft, die past bij het seizoen. Pint Of Blood sluit in muzikaal opzicht aan bij meerdere recent verschenen platen in het genre, maar de stem van Jolie Holland blijft een geval apart. Net als de al eerder genoemde Frazey Ford beschikt Jolie Holland over een rauw en soulvol stemgeluid dat associaties oproept met de stem van Billie Holiday. Het is een geluid dat uitstekend past bij de sobere en melancholische songs die Jolie Holland tot dusver maakte, maar ook in het ontspannen en wat luchtigere geluid van Pint Of Blood komen de bijzondere vocalen van Jolie Holland uitstekend tot zijn recht. Jolie Holland voldoet ook op Pint Of Blood weer moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen die we met betrekking tot haar platen hebben en heeft bovendien een plaat gemaakt die weer net iets beter is dan zijn voorgangers en ook weer net wat anders klinkt. Het onderstreept voor de vijfde maal op rij de niet te onderschatten kwaliteiten van Jolie Holland. Pint Of Blood is een must voor iedereen die de rootsmuziek een warm hart toedraagt. Erwin Zijleman