Laura Marling - A Creature I Don't Know

Bijna anderhalf jaar geleden voorspelde ik op deze site dat we nog veel plezier zouden gaan hebben van Laura Marling. De aanleiding voor deze uitspraak was de release van haar tweede cd I Speak Because I Can, die vergeleken met haar in brede kring bejubelde debuut Alas I Cannot Swim een wat voller geluid liet horen. Dat vollere geluid is gebleven op Laura Marling’s derde plaat, A Creature I Don’t Know, maar desondanks klinkt de derde van Laura Marling weer anders dan zijn voorganger. A Creature I Don’t Know is een behoorlijk donkere plaat, waarop betrekkelijk sobere folksongs worden afgewisseld met voller klinkende songs. De sobere folksongs kennen we inmiddels wel van Laura Marling, al waren ze nog niet eerder zo donker en indringend. In de wat voller klinkende songs kiest Laura Marling dit keer voor een wat meer jazzy geluid, wat onmiddellijk de associatie oproept met de muziek van de jonge Joni Mitchell; een associatie die overigens ook bij beluistering van Alas I Cannot Swim en I Speak Because I Can nauwelijks te onderdrukken viel. A Creature I Don’t Know werd net als I Speak Because I Can geproduceerd door de van Ryan Adams bekende Ethan Johns, die in de persoon van Laura Marling een nieuw wonderkind heeft gevonden. Laura Marling is pas 21, maar maakt op A Creature I Don’t Know muziek die op geen enkele manier bij haar leeftijd past. Net als de jonge Bob Dylan en de al eerder genoemde jonge Joni Mitchell is Laura Marling in muzikaal opzicht jaren ouder dan ze in werkelijkheid is en beschikt ze over een stemgeluid dat nu al rijk en doorleefd klinkt. A Creature I Don’t Know is hierdoor een volwassen en bij vlagen complexe plaat met stemmige en soms bijna dreigende songs die vol geheimen zitten. Net als op haar vorige twee platen verleidt Laura Marling het makkelijkst met betrekkelijk ingetogen folksongs, maar ook de voller klinkende songs die prachtig zijn aangekleed met cello, violen, trompet, piano, drums en banjo weten steeds nadrukkelijker te overtuigen. Laura Marling heeft op A Creature I Don’t Know niet alleen in muzikaal opzicht een flinke sprong gemaakt, maar klinkt ook in tekstueel opzicht volwassener. A Creature I Don’t Know is een bijna poëtische plaat, die niet altijd even makkelijk te doorgronden is, maar uiteindelijk heel veel indruk maakt. Een paar jaar geleden twijfelde ik nog of Laura Marling zich wel zou kunnen onderscheiden van al haar concurrenten in dit overvolle genre, maar inmiddels is ze alle concurrenten voorbij gestreefd en, zeker in haar leeftijdscategorie, een klasse apart. Wat mij betreft de beste van Laura Marling tot dusver, maar volgens mij heeft ze top van haar kunnen nog lang niet bereikt. Erwin Zijleman