Na Trailer Park (1996), Central Reservation (1999), Daybreaker (2002) en Comfort Of Strangers (2006) is het ruim zes jaar stil geweest rond Beth Orton. Deze week keert de uit het Britse Norwich afkomstige singer-songwriter gelukkig terug met haar vijfde plaat, Sugaring Season. Sugaring Season is direct bij eerste beluistering een feest van herkenning, maar toch is het geen logisch vervolg op de platen die Beth Orton de afgelopen 16 jaar heeft gemaakt. Het door Tucker Martine (bekend van Laura Veirs, Laura Gibson en Tift Merritt, maar ook van The Decemberists en My Morning Jacket) geproduceerde Sugaring Season werd opgenomen in het Amerikaanse Portland, maar klinkt vooral Brits. Beth Orton heeft de invloeden uit de Britse folk uit de jaren 70 altijd al een warm hart toegedragen, maar klonk nog niet eerder zo traditioneel als op haar nieuwe plaat. Dit ligt vooral aan het ontbreken van invloeden uit de elektronica; invloeden die met name op haar eerste platen een zeer voorname rol speelden. Sugaring Season valt op door een warm en organisch klinkend geluid, waarbinnen stermuzikanten als gitarist Marc Ribot en drummer Brian Blade mogen schitteren. Orton doet dit zelf ook met haar zo opvallende en herkenbare stemgeluid, dat op geheel eigen wijze zuiverheid met onzuiverheid weet te combineren. Vergeleken met haar eerste platen is Beth Orton overigens veel beter gaan zingen, mede omdat haar stem in de organische instrumentatie veel beter tot zijn recht komt dan in het door folktronica geïnspireerde geluid uit het verleden. Sugaring Season bevat voornamelijk dromerige folky songs, maar het zijn folky songs vol passie en vuur. Sugaring Season is een dynamische plaat met songs die over flink wat groeipotentie blijken te beschikken. Het zijn voornamelijk luisterliedjes die het goed zullen doen op lome zondagochtenden, maar Sugaring Season bevat ook een aantal meer uptempo songs die een lichtvoetige kant van Beth Orton laten horen die ik nog niet kende. De eerste vier platen van Beth Orton zijn me zeer dierbaar, maar desondanks durf ik na een paar luisterbeurten al wel te beweren dat Beth Orton met Sugaring Season haar beste plaat tot dusver heeft afgeleverd. Waar haar eerste platen immers wegdronken als jonge fruitige wijn, is Sugaring Season een volwassen en gerijpte wijn vol subtiliteit en passie. We hebben veel te lang moeten wachten op deze nieuwe plaat van Beth Orton, maar Sugaring Season was het gelukkig meer dan waard. Erwin Zijleman
