Bettie Serveert werd in 1990 opgericht en vierde vorig jaar de twintigste verjaardag van haar inmiddels tot een klassieker uitgegroeide debuut Palomine. Bettie Serveert was niet altijd even productief, maar heeft inmiddels toch een aardig stapeltje prima platen op haar naam staan. Mijn persoonlijke favorieten zijn, naast Palomine, Attagirl uit 2005 en vooral Private Suit uit 2000, maar ook alle andere platen van de band zijn de moeite waard. Twee jaar na het uitstekende en verassend stevige Pharmacy Of Love, keert Bettie Serveert terug met Oh, Mayhem!, als ik goed heb geteld de tiende plaat van de Amsterdammers. Oh, Mayhem! Laat direct horen dat er de afgelopen twintig jaar niet eens zo heel veel is veranderd in de muziek van Bettie Serveert. De band maakt nog altijd eigenzinnige en vaak wat stekelige gitaarmuziek, zoals deze vooral in de jaren 90 wel vaker werd gemaakt. Bettie Serveert werd in de jaren 90 vooral vergeleken met bands als Blake Babies, The Breeders, Belly en Throwing Muses en het is opvallend dat geen van deze bands meer bestaat. Zelf trek ik het vergelijkingsmateriaal liever wat breder en noem ik ook bands als Blondie, The B52’s, The Bangles (in hun wildere dagen), The Velvet Undergound en vooral ook bands zonder frontvrouw als Pavement, Sebadoh en Dinosaur Jr.; overigens ook voornamelijk bands die niet meer bestaan. Gelukkig bestaat Bettie Serveert nog wel, want de muziek die de band maakt klinkt nog altijd fris en geïnspireerd. Voor iedereen die bekend is met het werk van Bettie Serveert klinkt Oh, Mayhem! Direct bekend in de oren, maar dat betekent zeker niet dat de nieuwe plaat van Bettie Serveert een herhalingsoefening is. Oh, Mayhem! is een geïnspireerd klinkende plaat, die lekker stevig kan rocken, maar ook overtuigt met een aantal wat meer ingetogen songs. Het klinkt direct bekend in de oren, maar op één of andere manier slaagt Bettie Serveert er nog steeds in om fris en eigentijds te klinken, bijvoorbeeld door er dit keer de energie van een stel jonge honden tegenaan te gooien. Oh, Mayhem! bevat tien tracks en ze zijn als je het mij vraagt alle tien ijzersterk. Carol van Dyk zingt nog altijd fantastisch, de ritmesectie zorgt voor lekker veel dynamiek en het bij vlagen scheurende maar altijd melodieuze gitaarwerk van Peter Visser is om je vingers bij af te likken. De plaat werd in een vloek en een zucht opgenomen, maar klinkt werkelijk fantastisch. Het snelle opnameproces heeft van Oh, Mayhem! een lekker energieke plaat gemaakt, die niet onder doet voor de betere platen van de band en de meeste jonge honden van het moment het nakijken geeft. Dat is knap. Heel knap zelfs. Bettie serveert na 20 jaar nog altijd met kracht en precisie, waardoor de muziek van band uitermate trefzeker is. Het offensief van Bettie Serveert duurt maar net iets meer dan een half uur en dan is het pleit beslecht: Game, Set and Match. Heerlijke plaat! Erwin Zijleman
