Lady Lamb The Beekeeper - Ripely Pine
Net toen ik dacht dat ik klaar was met de jaarlijstjes van anderen stuitte ik op het jaarlijstje van AllMusic.com met de beste debuten van 2013. Een bijzonder intrigerend lijstje, waar ik de komende week nog een keer plezier van ga hebben. De meest bijzondere van het stel is vooralsnog Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper. Lady Lamb The Beekeeper is het alter ego van de uit het Amerikaanse Brunswick, Maine, afkomstige Aly Spaltro. Spaltro werkte tot voor kort ’s nachts in een DVD winkel en knutselde overdag haar eigen muziek in elkaar, hierbij geholpen door het uitstekend uit de voeten kunnen op een groot aantal instrumenten. Haar debuut Ripely Pine trekt onmiddellijk de aandacht. Eerst door fraaie ingetogen klanken die in het Engels met het woord 'haunting' worden beschreven (iedere Nederlandse vertaling is minder treffend). Prachtige klanken die uitnodigen tot wegdromen, wat vervolgens ruw wordt verstoord door een rockend intermezzo, inclusief overstuurde gitaren. Het zijn de twee uitersten in het bijzondere geluid van Lady Lamb The Beekeeper dat over de hele linie bijzonder en eigenzinnig kan worden genoemd. Ik heb de laatste tijd niet veel debuten gehoord die zich zo lastig in een hokje laten duwen als Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper. In de openingstrack denk je heel even uit de voeten te kunnen met folk-noir, maar dit slaat zoals gezegd om in indie-rock. Een aantal andere tracks op de plaat passen redelijk in het hokje indie-folk, zeker wanneer Aly Spaltro de banjo uit de koffer haalt, maar hiertegenover staat tracks die ik met geen mogelijkheid in een hokje kan duwen of het moet het hokje 'licht bombastische pop' zijn. Ook het hokje indie-folk past maar ten dele op de muziek van Lady Lamb The Beekeeper. Allereerst door de bijzondere stem van Aly Spaltro en hiernaast door de subtiele wijze waarop de Amerikaanse steeds weer andere stijlen in haar muziek weet te verwerken. De stem van Ally Spaltro is er een om verliefd op te worden. Het is een stem die alle kanten op kan, steeds aangenaam voor in de mix is geplaatst en altijd warm en verleidelijk klinkt, een enkele woedeaanval daargelaten. Lady Lamb The Beekeeper maakt op haar debuut songs die respect afdwingen. Het zijn songs die steeds weer dwingen tot luisteren en ook steeds weer weten te verrassen. Lady Lamb The Beekeeper maakt geen meezingers, maar folky songs die je op het puntje van de stoel zetten en houden. Ally Spaltro schijnt op flink wat instrumenten uit de voeten te kunnen, maar ik ben persoonlijk vooral gecharmeerd van haar gitaarspel, dat varieert van sober tot complex en van strelend akoestisch tot tegendraads elektrisch. Het vinden van geschikt vergelijkingsmateriaal is niet heel eenvoudig. Sharon Van Etten komt misschien nog het meest in de buurt, maar uiteindelijk is het een vergelijking waarmee je beiden te kort doet. Ripely Pine is een plaat die na een paar keer horen eigenlijk nog niet goed te recenseren is. Mijn mond staat na deze paar keer horen immers nog steeds open van verbazing. Dat gaat niet zomaar verdwijnen vrees ik, maar deze hele bijzondere plaat wil ik geen dag langer dan nodig voor mezelf houden. AllMusic.com levert me met enige regelmaat belangrijke tips, maar van het kaliber van Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper zijn ze maar zelden. Het zou me niet verbazen als Lady Lamb The Beekeeper aan het begin van 2015 een grote naam is, maar ze kan net zo makkelijk volslagen onbekend blijven. Ik koester de Amerikaanse nu alvast als één van de verrassingen van het net begonnen 2014, want platen van dit kaliber zijn zeldzaam, dat gaat in 2014 vast niet veranderen. Erwin Zijleman
Net toen ik dacht dat ik klaar was met de jaarlijstjes van anderen stuitte ik op het jaarlijstje van AllMusic.com met de beste debuten van 2013. Een bijzonder intrigerend lijstje, waar ik de komende week nog een keer plezier van ga hebben. De meest bijzondere van het stel is vooralsnog Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper. Lady Lamb The Beekeeper is het alter ego van de uit het Amerikaanse Brunswick, Maine, afkomstige Aly Spaltro. Spaltro werkte tot voor kort ’s nachts in een DVD winkel en knutselde overdag haar eigen muziek in elkaar, hierbij geholpen door het uitstekend uit de voeten kunnen op een groot aantal instrumenten. Haar debuut Ripely Pine trekt onmiddellijk de aandacht. Eerst door fraaie ingetogen klanken die in het Engels met het woord 'haunting' worden beschreven (iedere Nederlandse vertaling is minder treffend). Prachtige klanken die uitnodigen tot wegdromen, wat vervolgens ruw wordt verstoord door een rockend intermezzo, inclusief overstuurde gitaren. Het zijn de twee uitersten in het bijzondere geluid van Lady Lamb The Beekeeper dat over de hele linie bijzonder en eigenzinnig kan worden genoemd. Ik heb de laatste tijd niet veel debuten gehoord die zich zo lastig in een hokje laten duwen als Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper. In de openingstrack denk je heel even uit de voeten te kunnen met folk-noir, maar dit slaat zoals gezegd om in indie-rock. Een aantal andere tracks op de plaat passen redelijk in het hokje indie-folk, zeker wanneer Aly Spaltro de banjo uit de koffer haalt, maar hiertegenover staat tracks die ik met geen mogelijkheid in een hokje kan duwen of het moet het hokje 'licht bombastische pop' zijn. Ook het hokje indie-folk past maar ten dele op de muziek van Lady Lamb The Beekeeper. Allereerst door de bijzondere stem van Aly Spaltro en hiernaast door de subtiele wijze waarop de Amerikaanse steeds weer andere stijlen in haar muziek weet te verwerken. De stem van Ally Spaltro is er een om verliefd op te worden. Het is een stem die alle kanten op kan, steeds aangenaam voor in de mix is geplaatst en altijd warm en verleidelijk klinkt, een enkele woedeaanval daargelaten. Lady Lamb The Beekeeper maakt op haar debuut songs die respect afdwingen. Het zijn songs die steeds weer dwingen tot luisteren en ook steeds weer weten te verrassen. Lady Lamb The Beekeeper maakt geen meezingers, maar folky songs die je op het puntje van de stoel zetten en houden. Ally Spaltro schijnt op flink wat instrumenten uit de voeten te kunnen, maar ik ben persoonlijk vooral gecharmeerd van haar gitaarspel, dat varieert van sober tot complex en van strelend akoestisch tot tegendraads elektrisch. Het vinden van geschikt vergelijkingsmateriaal is niet heel eenvoudig. Sharon Van Etten komt misschien nog het meest in de buurt, maar uiteindelijk is het een vergelijking waarmee je beiden te kort doet. Ripely Pine is een plaat die na een paar keer horen eigenlijk nog niet goed te recenseren is. Mijn mond staat na deze paar keer horen immers nog steeds open van verbazing. Dat gaat niet zomaar verdwijnen vrees ik, maar deze hele bijzondere plaat wil ik geen dag langer dan nodig voor mezelf houden. AllMusic.com levert me met enige regelmaat belangrijke tips, maar van het kaliber van Ripely Pine van Lady Lamb The Beekeeper zijn ze maar zelden. Het zou me niet verbazen als Lady Lamb The Beekeeper aan het begin van 2015 een grote naam is, maar ze kan net zo makkelijk volslagen onbekend blijven. Ik koester de Amerikaanse nu alvast als één van de verrassingen van het net begonnen 2014, want platen van dit kaliber zijn zeldzaam, dat gaat in 2014 vast niet veranderen. Erwin Zijleman