26 september 2014

Peppermoon - Prismes

Ik heb deze zomer de Franse supermarché eens links laten liggen en dat begin ik nu te merken. Zuchtmeisjes schitteren dit jaar door afwezigheid en dat is zo nu en dan een groot gemis, zeker wanneer de zon het wat laat afweten. 

Gelukkig weten de Franse zuchtmeisjes met enige regelmaat ook de Nederlandse platenzaken te bereiken, waardoor de zwoele verleiding van deze zuchtmeisjes uiteindelijk niet hoeft te worden gemist. 

Verreweg de leukste plaat in het genre komt van het Parijse duo Peppermoon. Muzikant Pierre Faa en zangeres Iris Koshlev leverden een paar jaar geleden al eens een behoorlijk onweerstaanbaar debuut af, maar overtreffen dit debuut nu op alle fronten met Prismes. 

Belangrijkste wapen van Peppermoon is natuurlijk de heerlijk zwoele en verleidelijke stem van Iris Koshlev, maar het is zeker niet het enige wapen van Peppermoon. Vergeleken met de meeste platen in dit genre verrast Peppermoon met een prachtige instrumentatie. Pierre Faa kleurt de muziek van Peppermoon in met honingzoete en betoverend mooie klanken, maar slaagt er ook in om de muziek van het duo steeds net iets anders te laten klinken en slaagt er bovendien in om avontuurlijke accenten aan te brengen in de zoete klanken op Prismes. 

Het is een instrumentatie die met enige regelmaat doet denken aan die van Belle & Sebastian, al is de muziek van Peppermoon een stuk minder uitbundig. Door de prachtige instrumentatie klinkt Prismes al als een warme zomerdag of een broeierige zomeravond, maar de fraaie klanken vormen slechts een deel van de zoete verleiding van Peppermoon. 

Het zijn immers vooral de vocalen van Iris Koshlev die Prismes van Peppermoon zoveel toverkracht geven. Door de subtiele en over het algemeen redelijk ingetogen instrumentatie krijgt de stem van de Parijse zangeres alle ruimte. Dat is lang niet aan alle zangeressen besteed, maar Iris Koshlev vult de ruimte die ze krijgt met speels gemak en verrast keer op keer met warme vocalen die zwoel en verleidelijk maar ook eerlijk en oprecht zijn. Zeker in de bijzonder ingetogen luisterliedjes op Prismes maakt Iris Koshlev een onuitwisbare indruk, maar ook in de net wat uitbundigere songs voegt ze heel veel toe aan de stemmige en zo nu en dan wonderschone klanken. 

De verleiding van Prismes van Peppermoon was in mijn geval direct meedogenloos, maar de echte liefde voor de plaat moest toen nog groeien. Inmiddels ben ik zo verknocht aan Prismes van Peppermoon dat ik niet meer zonder wil. Niets is lekkerder wakker worden, niets is lekkerder slapen gaan en ook hier tussenin zorgen Pierre Faa en Iris Koshlev steeds weer voor het zo nodige moment van rust en ontspanning. Ik heb dit jaar in plaats van een flinke stapel maar één Frans plaatje in handen, maar ik ben er nog nooit zo blij mee geweest. Erwin Zijleman