Ik heb een goed gevulde platenkast, maar ik ben ook verslaafd geraakt aan het gemak van streaming diensten als Spotify en Deezer; zeker sinds ik de apparatuur van Sonos heb ontdekt.
Nu ontbreekt er helaas wel het een en ander in het aanbod van deze diensten, waardoor ik bijvoorbeeld het werk van The Beatles ook fysiek binnen handbereik moet houden.
Vorig week haalde helaas ook Prince nog eens zijn geweldige oeuvre van Spotify en Deezer, maar gelukkig komt er ook wel eens wat bij. Sinds vorige week is eindelijk het complete oeuvre van AC/DC op Spotify en Deezer te vinden en dat is voor mij voor een belangrijk deel jeugdsentiment.
Nu moet ik direct zeggen dat ik echt helemaal niets heb met de platen waarop zanger Brian Johnson is te horen, waardoor het oeuvre van AC/DC voor mij begint bij High Voltage uit 1976 (de eerste plaat van de band kreeg ik destijds niet te pakken en dat is ook niet zo erg) en eindigt bij Highway To Hell uit 1979. In deze betrekkelijk korte periode maakte de Australische band maar liefst zes platen die ik helemaal grijs heb gedraaid en nu gelukkig ook digitaal uit de speakers kunnen komen.
High Voltage (1976), Dirty Deeds Done Dirt Cheap (1976), Let There Be Rock (1977), Powerage (1978) en Highway To Hell (1979) laten allemaal een band in topvorm horen. AC/DC behoorde in de tweede helft van de jaren 70 tot het beste dat de hardrock te bieden had en wanneer het gaat om 70s hardrock behoort het bovenstaande vijftal nog altijd tot de hoogtepunten uit het genre.
De AC/DC plaat die ik met afstand het meest heb gedraaid is echter If You Want Blood You've Got It uit 1978. De meeste hardrock bands uit de jaren 70 waren op hun best op een live-plaat en dat geldt ook voor AC/DC.
If You Want Blood You've Got It werd helaas geen destijds zeer gangbare dubbelaar, maar de tien tracks op de plaat laten wel goed horen waartoe AC/DC aan het eind van de jaren 70 in staat was. De plaat bevat de bekendste songs van de band en deze worden allemaal met lekker veel energie en power gespeeld. De ritmesectie speelt lekker strak, het gitaarwerk spat uit de speakers en zanger Bon Scott zingt alsof zijn leven er van af hangt.
If You Want Blood You've Got It laat goed horen dat AC/DC haar wortels had in de blues; iets wat overigens ook voor de meeste soort- en tijdgenoten van de band gold.
Vergeleken met de meeste live-platen uit deze periode klinkt If You Want Blood You've Got It werkelijk fantastisch, wat waarschijnlijk betekent dat er wel wat gesleuteld is aan de originele opnamen. Erg is dat niet, want wat klinkt het allemaal lekker. De muziek van AC/DC is redelijk rechttoe rechtaan, maar de fascinerende zang en het heerlijke gitaarwerk geven de muziek van de band absoluut onderscheidend vermogen.
If You Want Blood You've Got It was in 1978 ruim 50 minuten vuurwerk en dat is het nog steeds. Na het overlijden van Bon Scott was het beste er wat mij betreft af (vooral omdat ik de stem van Brian Johnson niet trek), maar de hoogtijdagen van de band zijn nog altijd zeer de moeite waard. Heerlijk dat het nu ook via de streaming diensten beschikbaar is, zodat ik zo af en toe terug kan keren naar het beste dat de hardrock aan het eind van de jaren 70 te bieden had. Mooi jeugdsentiment, maar ook prima muziek. Erwin Zijleman