High On Tulsa Heat van John Moreland werd me de afgelopen weken aangeraden door meerdere lezers van deze BLOG, wat meestal betekent dat ik een hele goede plaat over het hoofd heb gezien. Dat dit ook deze keer weer het geval was, wist ik al na een paar noten. High On Tulsa Heat van John Moreland maakt binnen enkele seconden een onuitwisbare indruk met een ingetogen song vol emotie en urgentie.
De openingstrack van de plaat van de Amerikaanse singer-songwriter deed en doet me vooral denken aan Springsteen’s Nebraska en dat is vergelijkingsmateriaal waar je (zeker bij mij) mee thuis kunt komen.
De uit Oklahoma afkomstige John Moreland zocht zijn heil oorspronkelijk in de punk, maar de platen van Steve Earle inspireerden hem tot het maken van rootsmuziek. Dat John Moreland inmiddels zeer bedreven is in het maken van rootsmuziek is te horen op zijn derde plaat.
High On Tulsa Heat bevat vooral uiterst ingetogen songs, maar incidenteel mag het gas er even op in net wat stevigere songs. Het maakt uiteindelijk niet zoveel uit of John Moreland zijn songs uiterst sober houdt of juist voorziet van voorzichtige rockimpulsen, want alle songs op High On Tulsa Heat zijn even mooi en indringend.
John Moreland moet het op zijn nieuwe plaat niet hebben van muzikale hoogstandjes of uitstapjes buiten de gebaande paden. De Amerikaan maakt rootsmuziek en niets anders. In muzikaal opzicht klinkt het vooral heel degelijk. De muzikanten die John Moreland omringen doen geen bijzondere dingen, maar zorgen wel voor een trefzeker klankentapijt, waarop John Moreland vervolgens kan imponeren.
Dat imponeren doet John Moreland vooral met zijn stem en met de indringende wijze waarop hij zijn verhalen vertelt. Het zijn net als op Springsteen’s Nebraska verhalen die uit het leven zijn gegrepen en vaak het troosteloze midden van de Verenigde Staten als decor hebben.
Het zijn verhalen die zeggingskracht krijgen door de rauwe en doorleefde stem van John Moreland, die klinkt als Springsteen, maar dan met net wat meer gruis, maar ook net wat meer noten op zijn stembanden. High On Tulsa Heat zou met een gemiddelde zanger een aardige maar niet opzienbarende plaat zijn geworden, maar de stem van John Moreland tilt de plaat naar een hoger niveau.
Wanneer John Moreland begint te vertellen kun je alleen maar luisteren en uiteindelijk geraakt worden door alle emotie die de muzikant uit Oklahoma in zijn songs legt. Amerikaanse rootsmuziek is op zijn best wanneer het puur, rauw en eerlijk is. High On Tulsa Heat van John Moreland voldoet aan alle drie de criteria en blijkt ook nog eens een plaat die nog heel lang mooier en indrukwekkender wordt. Zeer warm aanbevolen derhalve, wat overigens ook geldt voor de vorige platen van de Amerikaan. Erwin Zijleman
