Nieuw Zeeland levert de afgelopen jaren met enige regelmaat zeer interessante jonge singer-songwriters op. Zo haalde Nadia Reid vorig jaar mijn jaarlijstje met het fraaie Listen To Formation, Look For The Signs en was het een jaar eerder Aldous Harding die me wist te verrassen met haar nog wat indrukwekkendere titelloze debuut.
Aldous Harding is te horen op het eveneens titelloze debuut van de uit het Nieuw-Zeelandse Lyttelton afkomstige, maar tegenwoordig vanuit Christchurch opererende Marlon Williams.
Deze Marlon Williams nam zijn debuut al in 2014 op, maar nu mogen we dan eindelijk ook in Nederland genieten van deze toch wel bijzondere plaat.
Het debuut van Marlon Williams is een plaat die zich niet heel makkelijk in een hokje laat stoppen en flink wat muziekgeschiedenis met zich mee sleept. Een aantal tracks op de plaat neemt je mee terug naar de rock ’n roll van Elvis, maar Marlon Williams citeert op zijn debuut ook uit het oeuvre van onder andere The Beach Boys, The Byrds, Townes van Zandt, Jeff Buckley, Nick Drake, Roy Orbison en Nick Cave, om maar eens wat namen te noemen, en smeedt op bijzondere wijze rock ’n roll, folk en country aan elkaar.
Als ik zoveel en zulke uiteenlopende namen nodig heb om de muziek van een jonge singer-songwriter te omschrijven is meestal sprake van een uniek eigen geluid en dat is ook bij Marlon Williams het geval. De songs van de jonge Nieuw-Zeelander laten volop invloeden uit een heel ver verleden horen, maar zijn in de meeste gevallen tijdloos of eigentijds.
Marlon Williams is op zijn best als hij kiest voor een wat donkerder of melancholisch geluid met emotievolle vocalen en dat doet hij gelukkig vaak. Het geeft zijn songs een bijzondere lading en de nodige impact. Het zijn ook nog eens beeldende songs, die het uitstekend zouden doen als soundtrack bij een duistere serie als True Detective.
Het debuut van Marlon Williams bevat een aantal eigen songs, maar minstens even knap zijn de vertolkingen van songs van anderen, met de versie van Silent Passage van Bob Carpenter als onbetwist hoogtepunt.
In het begin is het even wennen aan de veelheid aan invloeden, maar al snel openbaart zich de grote schoonheid van deze bijzondere plaat. Erwin Zijleman
