Heel veel popzangeressen zouden tekenen voor een album van het niveau van The Life Of A Showgirl, maar voor Taylor Swift vind ik het wat te mager. Ik had geen hoge verwachtingen van de keuze voor het producers duo Max Martin en Shellback en die verwachtingen komen uit. The Life Of A Showgirl mist de bijzondere spanning en lading van de vorige albums en klinkt te vaak wat gewoontjes. Aan de andere kant is The Life Of A Showgirl wel een Taylor Swift album en dus een album van een bovengemiddeld goede songwriter. Dat hoor je af en toe op The Life Of A Showgirl, maar ik begin toch ook alweer snel te verlangen naar folklore, evermore, Midnights en The Tortured Poets Department.
Ik zal mezelf niet snel een Swiftie noemen, maar ik heb de afgelopen vijf jaar wel heel veel geluisterd naar de muziek van de Amerikaanse popster. Taylor Swift heeft in die vijf jaar immers heel veel of zelfs bijna onwaarschijnlijk veel mooie muziek gemaakt. Ik vind folklore (2020), evermore (2020), Midnights (2022) en The Tortured Poets Department (2024) stuk voor stuk jaarlijstjesalbums en ik heb ook met veel plezier geluisterd naar de Taylor’s Version van haar twee countrypop albums, Fearless en Speak Now, terwijl de Taylor’s Version van haar popalbums Red en 1989 me aangenaam wisten te verrassen.
Ondanks al dat moois keek ik niet met hoge verwachtingen uit naar het deze week verschenen nieuwe album van Taylor Swift. Dat heeft alles te maken met de keuze van de producers voor The Life Of A Showgirl. Ik schat de kwaliteiten van de Zweedse producers Martin Karl Sandberg (Max Martin) en Karl Johan Schuster (Shellback) absoluut hoog in, maar de twee zijn verantwoordelijk voor een popgeluid waar ik niet gek op ben. Het is het popgeluid dat was te horen op de Taylor Swift albums Red, 1989, Reputation en Lover en dat vind ik persoonlijk haar minste albums.
Taylor Swift zette wat mij betreft enorme stappen toen ze aanklopte bij Jack Antonoff en Aaron Dessner, waardoor ik de terugkeer naar Max Martin en Shellback op voorhand beschouwde als een stap terug. Ik gun Taylor Swift verder haar levensgeluk, maar was ze niet op haar best toen ze in haar songs moest uithalen naar nare exen? Nog een reden om op voorhand te twijfelen aan haar nieuwe album.
Ik heb The Life Of A Showgirl inmiddels een paar keer beluisterd en het is een album dat deels voldoet aan mijn lage verwachtingen en deze ook deels overtreft. Over de hele linie is The Life Of A Showgirl veel meer een popalbum dan de prachtige albums folklore en evermore en hiernaast een meer doorsnee popalbum dan Midnights en The Tortured Poets Department. Taylor Swift kwam zowel bij Midnights en The Tortured Poets Department razendsnel op de proppen met een speciale editie van het album met veel extra songs, maar dit keer moeten we het doen met twaalf songs net iets meer dan 40 minuten muziek.
Ik vind The Life Of A Showgirl echt in alle opzichten minder dan zijn voorgangers van de afgelopen vijf jaar, maar het is zeker geen slecht album. Taylor Swift blijft immers Taylor Swift en dus de grootste popster van het moment en een van de meest getalenteerde songwriters van het moment. The Life Of A Showgirl mist de unieke sound van Jack Antonoff en Aaron Dessner, maar Max Martin en Shellback hebben de songs van Taylor Swift gelukkig niet door de gehaktmolen van de Zweedse succesformule gehaald, waardoor het Taylor Swift songs blijven en het toch minder doorsnee pop is dan ik had verwacht.
Alle songs op The Life Of A Showgirl zijn uit duizenden herkenbare Taylor Swift songs en buiten het productionele laagje zijn het songs die in een aantal gevallen niet eens zo heel ver verwijderd zijn van de songs op Midnights en The Tortured Poets Department, al klinkt het allemaal wel wat lichtvoetiger en soms helaas ook wat nikserig en wat doorsnee. Een enkele keer slaat Taylor Swift ook de plank mis (zoals in Wood).
Ik ga The Life Of A Showgirl zeker geen slecht album noemen, maar ik weet dat Taylor Swift echt veel beter kan dan dit en ook avontuurlijkere producers verdient dan Max Martin en Shellback, hoe goed ze ook zijn als popproducers. The Life Of A Showgirl is wel wat beter dan ik had verwacht, maar het mag wat mij betreft niet in de schaduw staan van zijn geweldige voorgangers. Ik ga dit album snel weer vergeten. Erwin Zijleman
The Life Of A Showgirl van Taylor Swift is verkrijgbaar via de Mania webshop: