Zijn eigen naam gebruikte Wesley Stace tot voor een paar jaar uitsluitend voor zijn uitingen als (overigens zeer succesvol) schrijver of muziekjournalist, maar sinds het in 2013 verschenen Self-Titled maakt Wesley Stace muziek onder de naam die ook op zijn paspoort staat.
Ik moet eerlijk toegeven dat Wesley Stace’s John Wesley Harding pas mijn eerste kennismaking is met de muziek van Wesley Stace, want tot dusver kende ik de singer-songwriter uit Hastings, East Sussex, uitsluitend als schrijver.
Dat ik ben gaan luisteren naar Wesley Stace's John Wesley Harding is overigens de verdienste van de band die Wesley Stace op zijn nieuwe plaat begeleidt, want de Brit heeft niemand minder dan de Amerikaanse alt-country band The Jayhawks weten te strikken. Dat is nog altijd een van mijn favoriete alt-country band, waardoor Wesley Stace’s John Wesley Harding me in muzikaal opzicht snel had overtuigd.
The Jayhawks hebben hun rol als begeleidingsband uitstekend opgepakt en zetten een verrassend veelzijdig geluid neer. Het is een geluid dat vaak klinkt als vintage Jayhawks, maar de band uit Minneapolis kiest ook een aantal malen voor een wat steviger rockgeluid (met heerlijke solo’s van Jayhawks voorman Gary Louris) of juist voor een wat experimenteler geluid dat wat psychedelisch aan doet.
Het is een fraaie basis, maar de rest moet Wesley Stace toch echt zelf doen. Hier slaagt hij verrassend goed in. De Brit is voorzien van een bijzonder aangenaam stemgeluid dat meestal doet denken aan dat van Elvis Costello, maar net wat aangenamer klinkt door een randje Nick Lowe en een randje Peter Gabriel.
Het is een stem die aangenaam klinkt bij de fraaie klanken van The Jayhawks, maar het is ook een stem die je heel makkelijk bij de les houdt. Dat doet Wesley Stace ook met de mooie verhalen die hij vertelt op Wesley Stace’s John Wesley Harding.
Door de mooie klanken van The Jayhawks en de bijzondere stem van Wesley Stace was ik direct onder de indruk van de nieuwe plaat van de Britse muzikant, maar Wesley Stace’s John Wesley Harding is me pas echt dierbaar geworden toen ik de plaat meerdere keren had gehoord.
Wesley Stace schrijft songs die iets met je doen en het zijn stuk voor stuk groeibriljanten. Ook de ene cover op de plaat trekt overigens aandacht, want met Don’t Turn Me Loose vertolkt Wesley Stace op fraaie wijze de grootste hit van het al lang vergeten Haagse duo Greenfield & Cook (Rink Groenveld en Peter Kok).
Zeker in Nederland trekt Wesley Stace niet heel veel aandacht met zijn muziek, maar het bijzonder fraaie Wesley Stace’s John Wesley Harding mag eigenlijk geen enkele muziekliefhebber missen. Erwin Zijleman