Orchestral Manoeuvres in the Dark, afgekort OMD, vergaarde waarschijnlijk de meeste roem met een aantal hitsingles uit de jaren 80.
Als ik aan OMD denk, denk ik echter niet aan de handvol vaak wat gezapige hits die de band scoorde, maar aan de buitengewoon spannende platen die de band maakte.
Het zijn platen die verder gingen waar Kraftwerk aan het eind van de jaren 70 was gestopt en het zijn platen die enorm veel invloed hebben gehad op de elektronische muziek van deze tijd.
Met name Dazzle Ships uit 1983 (waarop overigens geen succesvolle single is te vinden) behoort tot de betere platen binnen de elektronische popmuziek en het is zeker niet de enige uitstekende plaat van Orchestral Manoeuvres In The Dark.
De band rond kernleden Paul Humphreys en Andy McCluskey (die aan het eind van de jaren ook nog zijn bankrekening spekte met de meidengroep Atomic Kitten) vierde haar grootste successen weliswaar in de eerste helft van de jaren 80, maar is altijd muziek blijven maken. Heel succesvol was het tweetal de afgelopen decennia niet en eerlijk gezegd sloeg OMD na de jaren 80 de plank ook met grote regelmaat mis, maar dat Orchestral Manoeuvres in the Dark het maken van interessante elektronische popmuziek nog niet is verleerd, laten Paul Humphreys en Andy McCluskey horen op het deze week verschenen The Punishment Of Luxury.
Net als het vier jaar geleden verschenen English Electric laat The Punishment Of Luxury goed horen waar OMD inmiddels al ruim 35 jaar voor staat. Paul Humphreys en Andy McCluskey laten op hun nieuwe plaat horen dat ze nog altijd tijdloze popliedjes kunnen maken, maar The Punishment Of Luxury staat ook vol met wat experimentelere muziek, waarvoor Kraftwerk zich niet zou schamen. Net als Kraftwerk maakt OMD bovendien muziek die eenvoudig kan opschuiven richting de dansvloer.
De criticus zal beweren dat OMD in haar nieuwe popliedjes wel erg teert op het verleden en dat de band in de wat meer experimentele of dansbare tracks wel erg dicht tegen Kraftwerk aanleunt, maar persoonlijk heb ik er geen enkele moeite mee. The Punishment Of Luxury is een fris en modern klinkende plaat met aanstekelijke popliedjes, hoogstaande elektronische muziek en goed geslaagde flirts met dansmuziek en experimentele elektronische muziek.
Hier en daar klinkt het inderdaad alsof er muziek van Kraftwerk uit de speakers komt, maar zo lang de Duitse band geen nieuwe muziek meer maakt, zijn de klanken van OMD voor mij het beste alternatief. OMD zet bovendien een volgende stap in de minst toegankelijke tracks op de plaat.
Ik had op voorhand geen hele hoge verwachtingen rond een nieuwe plaat van Orchestral Manoeuvres in the Dark en gezien het tijdloze karakter van Dazzle Ships (dat nog altijd muziek uit de toekomst laat horen) ook geen dringende behoefte aan een nieuwe plaat van de Britten, maar Punishment Of Luxury is een erg sterke plaat.
Zeker wanneer OMD het experiment opzoekt valt er verschrikkelijk veel te genieten op de plaat en zit je echt op het puntje van de stoel. De enkele uitglijder vergeef ik het tweetal graag, want er blijft genoeg elektronisch vuurwerk over.
The Punishment Of Luxury, dat overigens werkelijk fantastisch klinkt, laat horen dat OMD nog lang niet versleten is. Zo fris en fruitig als The Punishment Of Luxury klinken immers maar heel weinig platen binnen dit genre. Erwin Zijleman