De dood van Walter Becker zal waarschijnlijk niet voor de schokgolf gaan zorgen die de dood van enkele groten uit de popmuziek de afgelopen jaren teweeg heeft gebracht, maar wat mij betreft hoort de vandaag overleden Amerikaan wel bij deze groten.
Samen met Donald Fagen formeerde Walter Becker in 1972 de band Steely Dan. De band uit Los Angeles nam op haar platen afstand van de conventies van de rock ’n roll en verwerkte vooral invloeden uit de jazz en de pop in haar muziek.
Steely Dan maakte tussen 1972 en 1980 zeven geweldige platen, waarop naast de bijdragen van Walter Becker en Donald Fagen ook de hand van meesterproducer Gary Katz van groot belang was.
Het zijn platen vol muzikale hoogstandjes, maar Steely Dan maakte ook radiovriendelijke popmuziek en scoorde meerdere grote hits.
Na met Can't Buy a Thrill (1972), Countdown To Ecstasy (1973), Pretzel Logic (1974), Katy Lied (1975), The Royal Scam (1976), Aja (1977) en Gaucho (1980) zeven meesterwerken te hebben afgeleverd, besloten Donald Fagen en Walter Becker om ieder hun eigen weg te gaan. Donald Fagen kwam al snel met een succesvolle soloplaat op de proppen, maar rond Walter Becker bleef het vooral stil, tot in 1994 een door Donald Fagen geproduceerde soloplaat verscheen.
Tot ieders verbazing dook Steely Dan in 2000 weer op en leverde het uit het niets een geweldige plaat af, die drie jaar later nog een fraai vervolg kreeg.
De afgelopen jaren was Steely Dan nog met enige regelmaat op het podium te zien, maar de laatste tijd liet de gezondheid van Walter Becker dit helaas niet meer toe. De muzikale erfenis die hij achter laat is niet heel groot van omvang, maar behoort in kwalitatief opzicht tot het beste dat er is. Ik zet mijn favoriete Steely Dan platen maar weer eens op als eerbetoon aan deze grote muzikant. Erwin Zijleman